TÜRKİYE İLE İLGİLİ DENETİM KOMİSYONU RAPORLARI
TÜRKİYE’NİN
YÜKÜMLÜLÜK VE TAAHHÜTLERİNİ YERİNE GETİRMESİ
KARAR
1256 (2001)
1.
Asamble, Türkiye’nin anayasal ve yasal reformlar ile ilgili yükümlülükleri
konusunda 1298 (1996) sayılı tavsiye kararını hatırlatır. Asamble bu
kararda 508 (1995) sayılı yönerge uyarınca ilgili komisyonlarından Türkiye
ile ilgili denetim sürecini başlatmalarını ve Türkiye’nin
güneydoğusunda ve Kuzey Irak’ta Kürt mülteci ve yerlerinden edilmiş kişilerin
insani durumu ile ilgili 545 (1998) sayılı yönerge uyarınca da
Denetim Komisyonu’ndan Türkiye’nin denetim süreci çerçevesinde Kürt azınlığı
konusunu ele almasını istemişti.
2.
Asamble, tercihini Avrupa’dan yana kullanması, Avrupa’nın sosyal ve
kültürel mirasına, temel değerlerine katkısı, jeo-politik konumu
itibariyle Avrupa Konseyi’nin en
eski üyeleri arasında yer alan Türkiye’nin organizasyon için arz ettiği
önemin bilincindedir.
3.
Asamble, karşılıklı anlayışın giderek artmasından mutluluk
duymaktadır: Türkiye’nin güney-doğusundaki problemin çözümü yolunda Türkiye’nin
göğüs gerdiği zorlukların diğer Avrupa Konseyi üyeleri tarafından anlaşılması,
Türkiye’nin ise insan hakları sicili açısından diğer üye ülkelerce
kendisine yöneltilen eleştirileri anlayışla karşılaması.
4.
Asamble, ekonomik krize rağmen Türk makamlarının, AB’ne katılım süreci
çerçevesinde Mart 2001’de Türk hükümeti tarafından kabul edilen
AB mevzuatına (acquis communautaire) uyum için ulusal programı
uygulamaya geçirmelerini takdir eder. Ulusal Programın Bölüm 1.1’i “Giriş”
ve 1.2’si “Siyasi Kriter” Hükümet tarafından Türkiye’nin Avrupa
Konseyi Üyesi olarak yükümlülük ve taahhütlerini yerine getirmesi için
bir program olarak takdim edilmiştir.
5.
Asamble, 1982 yılında referandum ile kabul edilen Anayasa ’ya dayalı
çok partili sistemi, özgür seçimleri ve bağımsız yargısı ile Türkiye’nin
işleyen bir demokrasiye sahip olduğunun bilincindedir.
6.
Ancak, söz konusu Anayasa ’nın askeri rejim esnasında hazırlandığını,
ve bugün Avrupa Konseyi’nde geçerli olan kriterler ile kısmen bağdaşmadığını
hatırlatır.
7.
Bu nedenle Asamble, başta DGM’ndeki askeri yargıç yerine sivil yargıç
atanması olmak üzere o tarihten bu yana Anayasa değişikliklerini
memnuniyetle karşılar. Ayrıca, ulusal programda Anayasa ’nın gözden geçirilmesinin
öncelikli olarak ele alınmasını memnuniyetle karşılar ve bu kararın 16
Paragrafında belirtilen değişiklikleri de içereceğini ümit eder.
8.
Hukukun üstünlüğü konusunda, Asamble, nezaret koşullarının iyileştirilmesi,
işkence ve kötü muamelenin ortadan kaldırılması, bu suçları işleyenlerin
tespit edilerek cezalandırılması yönünde Türk yetkililerinin aldığı önlemleri
memnuniyetle karşılar.
9.
Asamble özellikle Türk makamlarını, Avrupa İşkenceyi Önleme
Komitesi’nin 1999, 2000 ve 2001 Ocak ayında Türkiye’ye gerçekleştirdiği
ziyaretin ardından hazırladığı raporların yayınlanmasına izin verdikleri
için tebrik eder.
10.
Asamble aynı zamanda Ceza Kanunu, Memurin Muhakematı Yasası, organize
suçla mücadele yasasına getirilen değişiklikleri memnuniyetle karşılar ve
yetkilileri CMUK, yeni Ceza Yasası, Medeni Kanun, Ombudsman müessesesi ile
ilgili yasa tasarısı ve yerel yönetimler yasası ile ilgili
çalışmalarını hızlandırmaları konusunda teşvik eder.
11.
Asamble, Türk
makamlarının hapishane koşullarını iyileştirme gereğini kabul etmiş
olmalarını ve mahkumların toplu faaliyetlerde bulunmalarını sağlayacak şekilde
Terörle Mücadele Yasası’nın 16 Maddesi’nin değiştirilmesini
memnuniyetle karşılar .
12.
Türkiye’nin insan hakları ve bireysel özgürlüklere saygı için
geliştirilen bilinç konusunda ve yetkililerin bu alandaki yasal düzenlemeleri
geliştirme ve tamamlama yolunda aldıkları önlemler takdire şayandır.
13.
Asamble, Türkiye’nin
güney doğusunda sükunetin
yeniden hakim olmasının, PKK’nın ateşkes ilan etmesinin, Türk silahlı
kuvvetlerinin faaliyetlerini ara sıra meydana gelen güvenlik operasyonlarına
indirgemesinin sevindirici olduğunu, evlerini terk edenler ve geri dönenler
için Türk yetkililerin yardım programı başlatmalarına ve bölgenin
ekonomik kalkınması konusundaki kararlılıklarına dikkat çeker.
14.
Asamble, Türkiye’deki derneklerin, vakıfların, sendikaların düşüncelerini
daha fazla ifade edebilmelerini ve böylece kamuoyunu etkileyebilmelerini sağlayan
dernek kurma hürriyetinin artmasını takdirle karşılar. Ancak, insan hakları
savunucuları ve insan hakları kuruluşlarının halen baskı altında oldukları
yönünde endişeler mevcuttur.
15. Basın
ve yayın kanalıyla işlenen suçların ve yargılamaların kaldırılması ile
ilgili yasanın kabul edilmesi sonucu ifade özgürlüğünün genişlemesini,
üç yıla kadar cezaları içeren, ırk ve dine dayalı düşmanlığa teşvikten
ötürü ömür boyu kamu görevinden men ile ilgili 312. Madde’nin değiştirilmesi
hususundaki müzakereler
de dahil olmak üzere Ceza Kanunu’nun değiştirilmesi sürecini memnuniyetle
karşılar.
16.
Ancak, Asamble, bazı yükümlülüklerin yerine getirilmesi konusunda
kaydedilen gelişmelerin yeterli sayılamayacağını ve sorumlu yetkililerin
daha fazla çalışmasını gerektirdiği endişesini taşımaktadır:
a.
Asamble,
Ulusal Programda açıklandığı üzere Anayasa ’nın değiştirilmesinin MGK
üzerinde Parlamento’nun belirli bir kontrolü, insan hakları ve temel özgürlükler
sisteminin yenilenmesi ve tamamlanması, idam cezasının kaldırılması,
hukukun üstünlüğünün kesin olarak tesis edilmesi, yargının tüm idari işler
üzerindeki kontrolünün sağlamlaştırılmasına yol açacağına inanmaktadır.
b.
Asamble, Türkiye’nin anayasal konulardaki bağımsızlığı, deneyimi
ve uzmanlığını kabul etmekle birlikte, Anayasa ’nın değiştirilmesi ile
ilgili olarak her maddede Venedik Komisyonu’nun deneyim ve uzmanlığından
yararlanılmasını önerir.
c.
Asamble, şiddet ve ayrımcılık içeren faaliyetler içinde bulunmaktan
veya uygulamaktan, parlamenter demokrasiyi zedelemekten veya AİHS’de
belirtilen hak ve özgürlüklerden herhangi birisini ihlal etmekten kaçınma
prensibine saygı duyarak, Türk makamlarının anayasal ve yasal hükümlerin
siyasi partilerin normal faaliyetlerini ve seçilmiş temsilcilerinin özgürce
siyasi düşüncelerini engelleyici bir biçimde yorumlanmalarını önlemelerini
tavsiye eder.
d.
Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nde devam etmekte olan Leyla Zana ve
diğerleri ile ilgili davada hukuki olasılıklar incelenmeli ve gerekiyorsa
cezaevinde bulunan eski DEP milletvekillerinin yargılanma prosedürleri ve hükümlerinin
değiştirilmesi yönünde oluşturulmalıdır.
e.
Asamble, nezaret koşullarının iyileştirilmesi, işkence ve kötü
muamelenin kökünün kazınması ve bu suçları işleyenlerin tespit edilerek
cezalandırılması ile ilgili önlemlerin uygulanması ve Avrupa İşkencenin
Önlenmesi Komitesi ile işbirliğini devam ettirmeleri yönünde Türk makamlarını
teşvik eder.
f.
Koğuş sisteminden 1-3 kişilik yaşam ünitelerine geçişi sağlayan
hapishane reformu ile ilgili olarak, Asamble ölüm oruçlarının bugüne kadar
23 kişinin ölümüne yol açmasını kınar ve ölüm orucunu sürdürenleri
ve Türk yetkililerini bu insanlık dramına bir son vermeye davet eder. Türk hükümeti
İşkenceyi Önleme Komitesi’nin tavsiyelerine uymalı ve özellikle F-tipi
cezaevlerinde bulunan mahkumların günlerinin makul sayılabilecek bir kısmını
yaşam üniteleri dışında toplu faaliyetler ile geçirebilmelerini sağlayıcı
gerekli önlemleri almalıdır.
g.
Asamble, yaşama hakkı konusunda Türk toplumunu mevcut tartışmayı
devam ettirmeye ve sonuçlandırmaya davet eder: ölüm cezaları infaz
edilmemeli, ölüm cezası fiilen kaldırılmalı, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin
6 No ’lu Protokolü imzalanmalı ve onaylanmalıdır.
h.
Kuruluşların özellikle de güneydoğuda insan haklarının korunması
için yasal olarak çalışanların dernek kurma özgürlüğünden tam olarak
yararlanmaları sağlanmalıdır. Yasal faaliyetlerini yerine getirmekten haklarında
dava açıldığı, bürolarının kapatıldığı, üyelerinin tutuklandığı,
telefonlarının dinlendiği yolundaki şikayetleri yetkililer tarafından araştırılmalıdır.
Asamble, Türk makamlarını insan hakları kuruluşlarına tekrar hapishanelere
giriş izni vermeye davet ederler.
i.
Asamble, Türk makamlarının 312. Madde ’nin değiştirilmesini hızlandırmalarını,
yeterince açık olmadığı cihetle ‘düşünce suçundan’ ötürü
Devletin bireyler aleyhine keyfi olarak işlem yapmasına neden olan Terörle Mücadele
Yasası’nın 8. Maddesi’ni yenilemelerini talep eder. Özellikle gazeteci ve
politikacıların düşünceleri mevcut
kurallar gereği bölücülüğe teşvik ettikleri şeklinde
yorumlanabilmektedir.
j.
Asamble, Türkiye’nin Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi tarafından alınan
kararların çoğunu yerine getirmiş olmasına rağmen bugüne kadar tam olarak
yerine getirilmemiş kararlar ile ilgili prosedürlerin hızlandırılması
hususunda yetkilileri teşvik eder.Asamble, özellikle Louzidou kararına atıfta
bulunur ve Bakanlar Komitesi’nin
Türkiye’nin karar ile ilgili yükümlülükleri konusunda organizasyonun
sahip olduğu tüm imkanları kullanacağı yolundaki kararlılığını içeren
26 Haziran 2001 tarihli üçüncü ara kararını hatırlatır.
k.
Asamble, Türk makamlarının olağanüstü hal uygulamasının halen
devam ettiği 4 ilde kaldırılarak yerine ekonomik olağanüstü hal ilan
etmelerini, Türkiye’deki Kürtlerin insan haklarının tam olarak garanti altına
alınması için gerekli yasal ve idari önlemleri almalarını, Kürt kültürel
kimliklerini yaşamalarını sağlamalarını (Kürt bölgelerindeki okullarda Kürt
dilinin öğretilmesi ve Kürt dilinde görsel-işitsel medyaya izin verilmesi
de dahil) tavsiye eder.
l.
Asamble, Türk makamlarına Ulusal Azınlıkları Korunması Çerçeve Sözleşmesi
ve Bölgesel ve Azınlık Dilleri Avrupa Şartı prensiplerini imzalamak, kabul
etmek ve Türkiye’de yaşayan değişik etnik gruplara uygulamak maksadıyla
incelemelerini tavsiye eder.
m.
Değişik etnik grupların bir arada yaşamalarının getirdiği sorunların
belirlenmesi, deneyimlerin paylaşılması, uygun çözümler bulunması açısından
Asamble Türk makamlarını Parlamenter Asamble ile birlikte tercihen Türkiye’nin
güneydoğusunda çok etnili toplumlar başlıklı bir seminer düzenleme olasılığını
değerlendirmeye davet eder.
17.
Asamble, paragraf 16’da belirtilen kaygıların Ulusal Programın 1.1
ve 1.2 bölümlerini hazırlayanlar tarafından göz önüne alınmış olduğunun
bilincindedir. İddialı ve geniş kapsamlı görünen bu bölümler Türkiye’de
iktidarda bulunan partilerin arasındaki hassas uzlaşmayı yansıtmaktadır ve
bu nedenle temkinli bir dille kaleme alınmış ve uygulamalara esnek ve uzun
vadeli bir süreç tanınmıştır.
18.
TBMM’de 550 sandalyeden 102’sine sahip ana muhalefet partisi Fazilet
Partisi’nin Anayasa Mahkemesi tarafından laik cumhuriyete aykırı
hareketleri nedeniyle kapatılma kararı, iki üyesinin milletvekilliğinin düşürülmesi
ve beş üyesine siyaset yasağı getirilmesi, Türk hukuk sistemi ile bağdaşsa
bile çoğulcu demokrasi prensiplerine aykırıdır. Türkiye’nin önemli
reformlara giriştiği bir dönemde bu kararın siyasi istikrarsızlığa katkıda
bulunacak bu kararı üzüntü ile karşılar.
19.
Sonuç olarak, Asamble denetim sürecinin başlamasından bu yana Türkiye’nin
yükümlülüklerini yerine getirmesi konusunda meydana gelen gelişmeleri ve özellikle
önemli hususlardaki açık ve samimi diyaloğu memnuniyetle karşılar.
Asamble, Türk makamlarını Ulusal Programın uygulanması ve 16. paragrafta
belirtilen son derece önemli yükümlülüklerin yerine getirilmesi açısından
yasal ve idari önlemleri almaya devam etmesi yönünde teşvik eder.
20.
Türkiye’nin yükümlülüklerinin bazılarını yerine getirdiği, bazılarının
ise üzerinde daha fazla durulması gerektiği gerçeği ile hareketle, Asamble
Türk Delegasyonu ile yakın temas halinde, Türkiye’nin bir üye ülke olarak
yükümlülüklerini yerine getirmesinde yardımcı olmak ve tavsiyelerde
bulunmak ve Asamble denetim sürecinin sona ermesine karar verene kadar bundan
sonraki gelişmeleri değerlendirmek amacıyla, denetim sürecinin devam
etmesinde kararlıdır.
TÜRKİYE’NİN
YÜKÜMLÜLÜK VE TAAHHÜTLERİNİ YERİNE GETİRMESİ
TAVSİYE
KARARI 1256 (2001)
1.
Asamble,
i.
ekonomik krize rağmen Türk makamlarının, AB’ne katılım süreci çerçevesinde
Mart 2001’de Türk hükümeti tarafından kabul edilen ve Bölüm 1.1’i
“Giriş” ve 1.2’si “Siyasi Kriter” Hükümet tarafından Türkiye’nin
Avrupa Konseyi Üyesi olarak yükümlülük ve taahhütlerini yerine getirmesi için
bir program olarak takdim edilen AB mevzuatına (acquis communautaire) uyum için
hazırlanan Ulusal Programı uygulamaya geçirmelerini takdir ettiği,
ii.
aşağıdaki hususlarda denetim sürecinin başlamasından
bu yana Türkiye’de meydana gelen gelişmeleri memnuniyetle karşıladığı,
a.
Anayasal değişiklikler
b.
nezaret koşullarını iyileştirme, işkence ve kötü muameleyi ortadan kaldırma,
bu suçları işleyenleri tespit etmek ve cezalandırma hususlarında alınan
tedbirler,
c. Avrupa İşkenceyi Önleme Komitesi’nin
1999, 2000 ve Ocak 2001’de Türkiye’ye gerçekleştirdiği ziyaretlerin ardından
hazırladığı raporların yayınlanması ile ilgili olarak alınan karar,
d.
Ceza Yasası, Memurin Muhakematı Yasası ve Organize Suç ile Mücadele Yasası’nda
yapılan değişiklikler,
e.
Türk makamlarının hapishane koşullarını iyileştirme gereğini kabul etmiş
olmaları ve Terörle Mücadele Yasası’nın 16. Maddesi’nin değiştirilmesi,
f.
insan hakları ve bireysel özgürlükler ile ilgili olarak bilinçlenmenin oluşturulması
konusunda kaydedilen gelişme, Türk makamlarının bu alandaki yasal düzenlemeleri
iyileştirme ve tamamlama yönünde aldığı önlemler,
g.
Türkiye’nin güney doğusunda sükunetin
yeniden hakim olması, PKK’nın ateşkes ilan etmesi, Türk silahlı
kuvvetlerinin faaliyetlerini ara sıra meydana gelen güvenlik operasyonlarına
indirgemesi,
h.
Türkiye’de dernek kurma özgürlüğünün artması,
i.
basın ve yayın kanalıyla işlenen suçların ve yargılamaların kaldırılması
ile ilgili yasanın kabul edilmesi ile ifade özgürlüğünün genişlemesi,
ile ilgili Türkiye’nin bir Avrupa Konseyi Üyesi olarak yükümlülük
ve taahhütlerini yerine getirmesi başlıklı 1256 (2001) sayılı karara atıfta
bulunur.
iii.
Ancak, bazı yükümlülüklerin
yerine getirilmesi konusunda kaydedilen gelişmelerin yeterli sayılamayacağını
ve daha fazla çalışma gerektirdiği endişesini taşımaktadır, özellikle
de aşağıdakiler ile ilgili olarak:
a.
Ulusal Programda belirtildiği gibi, MGK üzerinde Parlamento ’nun
kontrolü, insan hakları ve temel özgürlükler sisteminin yenilenmesi ve
tamamlanması, hukukun üstünlüğünün kesin olarak tesis edilmesi, yargının
tüm idari işler üzerindeki kontrolünün sağlamlaştırılmasına neden
olacak Anayasal değişiklikler,
b.
şiddet ve ayrımcılık içeren faaliyetler içinde bulunmaktan veya
uygulamaktan, parlamenter demokrasiyi zedelemekten veya AİHS’de belirtilen
hak ve özgürlüklerden herhangi birisini ihlal etmekten kaçınma prensibine
saygı duyarak, anayasal ve yasal hükümlerin siyasi partilerin normal
faaliyetlerini ve seçilmiş temsilcilerinin özgürce siyasi düşüncelerini
engellemeyecek bir biçimde yorumlanması,
c.
Avrupa İnsan Hakları
Mahkemesi’nde devam etmekte olan Leyla Zana ve diğerleri ile ilgili davada
hukuki olasılıkların incelenmesi ve cezaevinde bulunan eski DEP
milletvekillerinin yargılanma prosedürleri ve hükümlerinin değiştirilmesi,
d.
nezaret koşullarının
iyileştirilmesi, işkence ve kötü muamelenin kökünün kazınması ve bu suçları
işleyenlerin tespit edilerek cezalandırılması ile ilgili önlemlerin
uygulanması,
e.
Avrupa İşkencenin Önlenmesi
Komitesi’nin tavsiyelerinin uygulanması ve F-tipi cezaevlerinde bulunan
mahkumların günlerinin makul sayılabilecek bir kısmını yaşam üniteleri dışında
toplu faaliyetler ile geçirebilmelerini sağlayıcı gerekli önlemlerin alınması,
f.
ölüm cezasının kaldırılması
ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi 6 No ’lu Protokolü’nün imzalanması
ve kabul edilmesi,
g.
kuruluşların özellikle
güneydoğuda insan haklarının korunması için yasal olarak çalışanların
dernek kurma özgürlüğünden tam olarak yararlanabilmeleri ve insan hakları
kuruluşlarının hapishanelere girebilmeleri,
h.
312. Madde ’nin değiştirilmesi,
yeterince açık olmadığı cihetle ‘düşünce suçundan’ ötürü
Devletin bireyler aleyhine keyfi olarak işlem yapmasına neden olan Terörle Mücadele
Yasası’nın 8. Maddesi’nin yenilemesi,
i.
Louzidou davası ile
ilgili olarak AİHM kararının yerine getirilmesi.
iv.
paragraf iii
’de belirtilen kaygıların Ulusal
Programın 1.1 ve 1.2 bölümlerini hazırlayanlar tarafından göz önüne alınmış
olduğunun bilincindedir. Ancak, İddialı ve geniş kapsamlı görünen bu bölümler
Türkiye’de iktidarda bulunan partilerin arasındaki hassas uzlaşmayı yansıtmaktadır
ve bu nedenle temkinli bir dille kaleme alınmış ve uygulamalara esnek ve uzun
vadeli bir süreç tanınmıştır.
v.
Türk Delegasyonu ile yakın temas halinde, Türkiye’nin bir üye ülke
olarak yükümlülüklerini yerine getirmesinde yardımcı olmak ve tavsiyelerde
bulunmak ve Asamble denetim sürecinin sona ermesine karar verene kadar bundan
sonraki gelişmeleri değerlendirmek amacıyla, denetim sürecinin devam
etmesinde kararlıdır.
2.
Asamble Bakanlar Komitesi’ne:
i.
DH (99) 680 ve (2000) 105 sayılı ara kararlarının ardından İnsan Haklarının
Korunması Sözleşmesi 54. Madde gereğince Louzidou davası ile ilgili olarak
Türkiye’nin AİHM kararını yerine getirmesini sağlamasını;
ii.
Aşağıdaki hususlarda Türkiye ile ilgili olarak Avrupa Konseyi yardımını
başlatmasını:
a.
Ceza Kanunu’nun 312. Maddesi ile Terörle Mücadele Kanunu’nun
8.Maddesi’nin değiştirilmesi ile ilgili olarak Avrupa Konseyi uzmanlığından
yararlanılmasının sağlanması ,
b.aşağıdaki
aktivitelerin organize edilmesinde Türk yetkililere yardımcı olmasını:
-
Türkiye’de hapishane sisteminin iyileştirilmesi ile ilgili bir seminer,
-
insan hakları alanında polislerin görevlerini yerine getirmesi ile ilgili
bir seminer
-
ölüm cezasının kaldırılması ile ilgili bir seminer
-
çok etnili toplumlar ile ilgili bir seminer
tavsiye
eder.