1. – Ankara Milletvekili Ali Dinçer’in, Trafik kazalarına ilişkin gündemdışı konuşması

2. – Çorum Milletvekili Mehmet Aykaç’ın, çiftçiler ile orta gelir grubu yurttaşların sorunlarına ilişkin gündemdışı konuşması ve Tarım ve Köyişleri Bakanı Mustafa Rüştü Taşar’ın cevabı

2. – Plan ve Bütçe Komisyonu Başkanlığının, Komisyonun, başkan, başkanvekili, sözcü ve kâtip üye seçimini yaptığına ilişkin tezkeresi (3/1125)

3. – (10/21) esas numaralı Meclis Araştırması Komisyonu Geçici Başkanlığının, Komisyonun, başkan, başkanvekili, sözcü ve kâtip üye seçimini yaptığına ilişkin tezkeresi (3/1126)

5. – Ulaştırma Bakanı Necdet Menzir’in, Bulgaristan’ayapacağı resmî ziyarete katılacak milletvekillerine ilişkin Başbakanlık tezkeresi (3/1127)

1. – Ailenin Korunmasına Dair Kanun Tasarısı ve Adalet Komisyonu Raporu (1/597) (S. Sayısı : 335)

2. – Millî Eğitim Bakanlığının Teşkilât ve Görevleri Hakkında Kanunun Bir Maddesinde Değişiklik Yapılmasına İlişkin 492 Sayılı Kanun Hükmünde Kararname ve Millî Eğitim, Kültür, Gençlik ve Spor Komisyonu Raporu (1/218) (S. Sayısı : 164)

3. – Emniyet Teşkilâtı Kanununun Bir Maddesinde Değişiklik Yapılmasına Dair 490 Sayılı Kanun Hükmünde Kararname ve İçişleri Komisyonu Raporu (1/217) (S. Sayısı : 132)

4. – 625 Sayılı Özel Eğitim Kurumları Kanunu ile 222 Sayılı İlköğretim ve Eğitim Kanununun Bazı Hükümlerinin Değiştirilmesi Hakkında 254 Sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile 625 Sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanununun Bir Maddesinde Değişiklik Yapılmasına Dair 326 Sayılı Kanun Hükmünde Kararname ve Millî Eğitim, Kültür, Gençlik ve Spor Komisyonu Raporu (1/71, 1/111) (S. Sayısı : 168)

1. – Karaman Milletvekili Zeki Ünal’ın;

– Manisa Milletvekili Ayseli Göksoy’un onbaşı rütbesi takmasına,

– Bir dergide ileri sürülen iddiaya,

– Bir tuğamiralin daha önce aldığı iddia edilen cezaya,

İlişkin soruları ve Millî Savunma Bakanı İsmet Sezgin’in yazılı cevabı (7/3599, 3605, 3606)

2. – Elazığ Milletvekili Ömer Naimi Barım’ın, Elazığ Kültür Merkezi inşaatına ilişkin sorusu ve Kültür Bakanı M. İstemihan Talay’ın cevabı (7/3641)

3. – Kayseri Milletvekili Nurettin Kaldırımcı’nın, Sıvas ve Kayseri’de yapılacak etkinliklere ilişkin sorusu ve Kültür Bakanı M. İstemihan Talay’ın cevabı (7/3692)

Afyon Milletvekili Osman Hazer, Afyon’daki kamış üreticilerinin sorunlarına ilişkin gündemdışı bir konuşmayaptı.

Çanakkale Milletvekili Ahmet Küçük’ün, ziraî kredi faizlerine ilişkin gündemdışı konuşmasına, Tarım ve Köyişleri Bakanı Mustafa Rüştü Taşar;

Erzurum Milletvekili Zeki Ertugay’ın, esnaf ve sanatkârları destekleme programına ilişkin gündemdışı konuşmasına da, Devlet Bakanı Hasan Hüsamettin Özkan;

Cevap verdiler.

Rize Milletvekili Ahmet Kabil’in (6/560), (6/571), (6/572),

Esas numaralı sözlü sorularını geri aldıklarına ilişkin önergeleri okundu; Başkanlıkça, sözlü soruların geri verildiği açıklandı.

Başkanlık tezkeresinde belirtilen sebep ve sürelerle, bazı milletvekillerine izin verilmesi;

Başbakan Mesut Yılmaz’ın, 5-6 Kasım 1997 tarihlerinde Avusturya’ya yapacağı ziyarete, İstanbul Milletvekili Hasan Tekin Enerem’in de iştirak etmesinin uygun görüldüğüne ilişkin Başbakanlık tezkeresi;

Kabul edildi.

Başkanlıkça, Plan ve Bütçe Komisyonu ile,

(10/21) esas numaralı Meclis Araştırması Komisyonunun,

Başkan, başkanvekili, sözcü ve kâtip üye seçimini yapmak üzere toplanacakları gün, saat ve yere ilişkin duyuruda bulunuldu.

Gündemin “Sözlü Sorular” kısmının:

2, 3 ve 4 üncü sıralarda bulunan İzmir Milletvekili Metin Öney’in (6/567), (6/568), (6/569) ve 8 inci sırada bulunan Burdur Milletvekili Yusuf Ekinci’nin (6/573) esas numaralı sözlü sorularının, istemleri üzerine geri verildiği, Başkanlıkça açıklandı;

9 uncu sırasında bulunan (6/574),

10 uncu sırasında bulunan (6/575),

11 inci sırasında bulunan (6/576),

13 üncü sırasında bulunan (6/578),

15 inci sırasında bulunan (6/580),

16 ncı sırasında bulunan (581),

18 inci sırasında bulunan (6/583),

20 nci sırasında bulunan (6/585),

22 nci sırasında bulunan (6/587),

23 üncü sırasında bulunan (6/588),

24 üncü sırasında bulunan (6/589),

25 inci sırasında bulunan (6/590),

26 ncı sırasında bulunan (6/591),

27 nci sırasında bulunan (6/592),

28 inci sırasında bulunan (6/593),

29 uncu sırasında bulunan (6/594),

30 uncu sırasında bulunan (6/595),

34 üncü sırasında bulunan (6/599),

35 inci sırasında bulunan (6/600),

Esas numaralı sözlü sorular, ilgili bakanlar Genel Kurulda hazır bulunmadıklarından, ertelendi;

Tarım ve Köyişleri Bakanı Mustafa Rüştü Taşar:

17 nci sırasında bulunan, Ankara Milletvekili Ömer Ekinci’nin (6/582),

19 uncu sırasında bulunan, Mardin Milletvekili Hüseyin Yıldız’ın (6/584);

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Nami Çağan:

12 nci sırasında bulunan, İzmir Milletvekili Metin Öney’in(6/577),

23 üncü sırasında bulunan, Ankara Milletvekili Ersönmez Yarbay’ın (6/597);

Millî Eğitim Bakanı Hikmet Uluğbay:

14 üncü sırasında bulunan, İstanbul Milletvekili Ziya Aktaş’ın (6/579),

36 ncı sırasında bulunan, Konya Milletvekili Veysel Candan’ın (6/601),

Orman Bakanı Ersin Taranoğlu:

21 inci sırasında bulunan, Bilecik Milletvekili Şerif Çim’in (6/586),

31 inci sırasında bulunan, Ankara Milletvekili Ersönmez Yarbay’ın (6/596),

Esas numaralı sorularına cevap verdiler.

Gündemin “Kanun Tasarı ve Teklifleriyle Komisyonlardan Gelen Diğer İşler” kısmının:

1 inci sırasında bulunan 132,

4 üncü sırasında bulunan 335,

S. Sayılı kanun tasarıları, komisyon yetkilileri Genel Kurulda hazır bulunmadıklarından, ertelendi;

2 nci sırasında bulunan, Millî Eğitim Bakanlığının Teşkilât ve Görevleri Hakkında Kanunun Bir Maddesinde Değişiklik Yapılmasına İlişkin 492 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnameye İlişkin Kanun Tasarısının (1/218) (S. Sayısı : 164) tümü üzerinde bir süre görüşüldü.

Komisyonların üye seçimi yapmak ve kanun tasarı ve tekliflerini sırayla görüşmek için, 13 Kasım 1997 Perşembe günü saat 15.00’te toplanmak üzere, birleşime 18.51’de son verildi.

1.- 4219 Sayılı 1997 Mâli Yılı Bütçe Kanunu ile Bağlı (A) İşaretli Cetvelde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı ve Plan ve Bütçe Komisyonu Raporu (1/673) (S.Sayısı: 393) (Dağıtma tarihi: 12.11.1997) (GÜNDEME)

1.- Sinop Milletvekili Kadir Bozkurt’un, Sinop ilinde çeltik destekleme alımlarında yaşanan sorunlara ilişkin Tarım ve Köyişleri Bakanından sözlü soru önergesi.(6/729) (Başkanlığa geliş tarihi: 7.11.1997)

2.- Yozgat Milletvekili Abdullah Örnek’in, Bakanlık tarafından yapılan kamyonet alımlarına ilişkin Çevre Bakanından sözlü soru önergesi.(6/730)(Başkanlığa geliş tarihi: 7.11.1997)

3.- Mardin Milletvekili Hüseyin Yıldız’ın, Tüketicinin Korunması Hakkındaki kanunun bazı basın organları tarafından ihlal edildiği iddiasına ilişkin Sanayi ve Ticaret Bakanından sözlü soru önergesi.(6/731)(Başkanlığa geliş tarihi: 7.11.1997)

5.- Niğde Milletvekili Mehmet Salih Katırcıoğlu’nun, Niğde-Bor’a bağlı bazı köylerin sondaj kuyusu ihtiyacına ilişkin Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanından sözlü soru önergesi.(6/733)(Başkanlığa geliş tarihi: 7.11.1997)

6.- Kilis Milletvekili Mustafa Kemal Ateş’in, Kilis-SEVE Barajı Projesine ilişkin Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanından sözlü soru önergesi.(6/734)(Başkanlığa geliş tarihi: 10.11.1997)

7.- Kilis Milletvekili Mustafa Kemal Ateş’in, Kilis’i Gaziantep havaalanına ve İskenderun Limanına bağlayacak yola ilişkin Bayındırlık ve İskan Bakanından sözlü soru önergesi.(6/735)(Başkanlığa geliş tarihi: 10.11.1997)

8.- Kilis Milletvekili Mustafa Kemal Ateş’in, Suriye sınırındaki mayınlı araziye ilişkin Milli Savunma Bakanından sözlü soru önergesi.(6/736)(Başkanlığa geliş tarihi: 10.11.1997)

1.– Konya Milletvekili Hasan Hüseyin Öz’ün, SSK sınavı ile ilgili işlemleri inceleyen müfettişlerin tutumuna ilişkin Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanından yazılı soru önergesi.(7/3802)(Başkanlığa geliş tarihi: 7.11.1997)

2.– Erzurum Milletvekili İsmail Köse’nin, olağanüstü hal bölgesindeki illerde uygulanan indirim ve muafiyetlerden Erzurum’un yararlanıp yararlanmayacağına ilişkin Başbakandan yazılı soru önergesi.(7/3803)(Başkanlığa geliş tarihi: 7.11.1997)

3.– Konya Milletvekili Nezir Büyükcengiz’in, Konya Büyükşehir Belediyesi tarafından kurulan KON-SAT A.Ş.’nin KON-TV A.Ş.’ye devrine ilişkin İçişleri Bakanından yazılı soru önergesi.(7/3804)(Başkanlığa geliş tarihi: 7.11.1997)

4.– Muğla Milletvekili Zeki Çakıroğlu’nun, Muğla-Marmaris İlçesinde Aksaz yolu çevresindeki taş ocağının çevreyi kirlettiği iddiasına ilişkin Başbakandan yazılı soru önergesi.(7/3805) (Başkanlığa geliş tarihi: 7.11.1997)

5.– Muğla Milletvekili Zeki Çakıroğlu’nun, yük taşımacılığının tren trayler vagonlarıyla yapılmasına yönelik bir proje olup olmadığına ilişkin Ulaştırma Bakanından yazılı soru önergesi.(7/3806) (Başkanlığa geliş tarihi: 7.11.1997)

6.– Muğla Milletvekili Zeki Çakıroğlu’nun, İran’dan vebalı canlı hayvan ithalatı yapıldığı iddiasına ilişkin Tarım ve Köyişleri Bakanından yazılı soru önergesi.(7/3807) (Başkanlığa geliş tarihi: 7.11.1997)

7.– İstanbul Milletvekili Mehmet Sevigen’in, Demokraside Birlik Vakfına yapılan bağışlara ilişkin Devlet Bakanından yazılı soru önergesi.(7/3808)(Başkanlığa geliş tarihi: 7.11.1997)

8.– İstanbul Milletvekili Mehmet Sevigen’in, Kamu İşletmeleri İşverenleri Sendikası Genel Kuruluna işyeri temsilcisi olarak atanan şahsa ilişkin Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanından yazılı soru önergesi.(7/3809)(Başkanlığa geliş tarihi: 7.11.1997)

9.– İstanbul Milletvekili Mehmet Sevigen’in, Demokraside Birlik Vakfı ile TEBAŞ’ın bazı yöneticileri arasındaki ilişkiye ilişkin Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanından yazılı soru önergesi.(7/3810)(Başkanlığa geliş tarihi: 7.11.1997)

10.– İstanbul Milletvekili Mehmet Sevigen’in, RP’li bazı belediyelerin KOMBASSAN’a usulsüz ve düşük fiyatla arsa ve arazi aktardıkları iddialarına ilişkin İçişleri Bakanından yazılı soru önergesi.(7/3811)(Başkanlığa geliş tarihi: 7.11.1997)

12.– Bayburt Milletvekili Suat Pamukçu’nun, TEAŞ tarafından yapılan İTM- 15 işaretli şalt tesisleri ihalesine ilişkin Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanından yazılı soru önergesi.(7/3813)(Başkanlığa geliş tarihi: 10.11.1997)

13.– Sivas Milletvekili Nevzat Yanmaz’ın, Başbakanlık Müfettiş Yardımcılığı sınavı sonrasında adaylardan istenen bazı belgelere ilişkin Başbakandan yazılı soru önergesi.(7/3814)(Başkanlığa geliş tarihi: 10.11.1997)

14.– Karaman Milletvekili Zeki Ünal’ın, Karaman Bağkur İl Müdürünün görevinden alınmasının nedenine ilişkin Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanından yazılı soru önergesi.(7/3815)(Başkanlığa geliş tarihi: 10.11.1997)

15.– Konya Milletvekili Abdullah Gencer’in, “Yurtdışı Vatandaşlar Üst Kurulu” oluşturulması ile ilgili çalışmalara ilişkin Devlet Bakanından yazılı soru önergesi.(7/3816) (Başkanlığa geliş tarihi: 10.11.1997)

BAŞKAN – Türkiye Büyük Millet Meclisinin 14 üncü Birleşimini açıyorum.

Görüşmelere başlıyoruz.

Gündeme geçmeden önce, üç arkadaşıma gündemdışı söz vereceğim.

BAŞKAN – Gündemdışı birinci söz, trafik kazaları konusunda, Ankara Milletvekili Sayın Ali Dinçer'in.

Buyurun Sayın Dinçer.

ALİ DİNÇER (Ankara) – Sayın Başkan, değerli milletvekilleri; yakın zamanda, Salihli'de, 4 mühendis arkadaşım ile İnegöl'de, inşaat mühendisi Güven Kuzeci kardeşimi, hiç kusurları olmadan, en verimli çağlarında trafik ejderhasına kurban verdik.

Öncelikle, şimdiye kadar kaybettiğimiz tüm yurttaşlarımıza Tanrı'dan rahmet, ulusumuza ve yakınlarına başsağlığı dilerim.

Kapıkule'den çıkan bir yurttaşımız, sınırı geçer geçmez, Avrupalı gibi kurallara uygun davranmaya başlıyor; ama, aynı yurttaşımız, Türkiye'de, neredeyse düz ovada yürürcesine, kural dışına çıkıyor.

Otoyolda bile lebaleb yüklü üç kamyonu yan yana görebiliyoruz.

Başkentte bile, Nenehatun-Filistin Caddeleri kavşağı dışında, geçiş üstünlüğü levhası göremiyoruz.

Yaya kaldırımlarını otopark yapıyoruz.

Başkentte, Keçiören'de yapılan tek çocuk trafik eğitim parkını bile, bugün, kullanılmaz hale getirdik.

Bütün bunlar, çağdışı feodal kültürün izleridir. Bunu gidermenin yolu, öncelikle, halkımızı eğitmekten geçer.

Her semtte trafik eğitim parkları yapılmalı; çocuklarımıza, anasınıfından başlayıp, uygulamalı trafik eğitimi verilebilmelidir.

Yoğun medya programlarıyla, genel anlamda, halkımızın eğitimine öncelik vermeliyiz.

Özellikle, kazalara neden olan ağır vasıta şoförlerini çok daha ciddî bir eğitime tabi tutmalıyız. Gelişmiş ülkelerde olduğu gibi, ağır vasıta şoförleri, şoförlük meslek liselerinden mezun olanlar arasından çıkmalıdır.

Güvenli ve daha ekonomik taşımacılık açısından, kentlerde, raylı toplutaşım sistemlerine ağırlık vermeliyiz. Kentlerarası yük ve yolcu taşımacılığında da, daha güvenli ve daha ekonomik olan demiryolu, denizyolu, havayolu taşımacılık sistemlerini geliştirmeliyiz.

Tüm şehirlerarası yolları, özellikle, önemli yolları, hiç vakit geçirmeden erişim kontrollü çift yollar haline getirebilmeliyiz.

Kamu ve özel kesimden nitelikli ve gönüllü pek çok yurttaşımızı onursal trafik denetmeni olarak yetiştirip görevlendirerek, halkımızın öz denetim mekanizmasını güçlendirmeliyiz.

Konut başına iki otopark yeri olmayan inşaatlara ruhsat vermemeliyiz. Var olan yapıların arka bahçelerinin altını oyarak otopark yapma zorunluluğu, İmar Yasasında değişiklik yapılarak getirilmelidir. Yayalara, ancak bu şekilde güvenli ve özgür bir ortam sağlanabilir.

Değerli milletvekilleri, bir hata, bazen bir kazada 40-50 yurttaşımızın canına mal olabiliyor; ama, suçlu, taksiratı yok diye çok az ceza alıyor. Gelişmiş ülkelerde ise, böylesine trafik cezaları için müebbet hapse kadar varan ağır cezalar verilebiliyor.

(Mikrofon otomatik cihaz tarafından kapatıldı)

BAŞKAN – Sayın Dinçer, lütfen toparlayalım.

ALİ DİNÇER (Devamla) – Bu nedenle, biz de trafik suçlarını taksiratlı suç olmaktan çıkarmalı, caydırıcı şekilde cezalandırabilmeliyiz.

Gelişmiş ülkelerde olduğu gibi, acemi şoförler, en az üç yıl acemi sürücü levhası taşımalıdır.

Trafik işaretleri, yol çizgileri eksiksiz olmalıdır.

Hataları belli olan sürücüler belli bir süre eğitimden geçmeden tekrar yola çıkmamalıdır.

Değerli milletvekilleri, bu önemli konunun üzerine gitmek için, yeni bir Kurtuluş Savaşına hazırlanır gibi, bu sorunu ele alan bir Meclis araştırması, trafikle ilgili vakıf ve derneklerin de katılımıyla yapılmalı ve ilgili tüm mevzuat yenilenmeli, görev alacak tüm kurumların görev tanımları yeniden yapılmalıdır ve millet olarak hepimiz, bu savaşta cepheye sürülebilmeliyiz. İnşallah, bu savaşta, Kurtuluş Savaşımızda olduğu gibi galip geliriz ve ocaklar sönmez, canlar gitmez, mal varlıkları da gitmez.

Saygılarımla. (CHP sıralarından alkışlar)

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum Sayın Dinçer.

Gündemdışı konuşma konusunda Hükümetin söz talebi?.. Yok.

BAŞKAN – Gündemdışı ikinci konuşma, çiftçilerin ve orta gelir grubu yurttaşların sorunları konusunda, Çorum Milletvekili Sayın Mehmet Aykaç'ın.

Buyurun Sayın Aykaç. (RP sıralarından alkışlar)

MEHMET AYKAÇ (Çorum) – Sayın Başkan, sayın milletvekilleri; çiftçilerimizin ve orta gelir grubu vatandaşlarımızın sorunlarıyla ilgili gündemdışı söz almış bulunuyorum; bu vesileyle, Yüce Heyetinizi ve vatandaşlarımızı saygıyla selamlıyorum.

Meclisin tatil döneminde, özellikle seçim bölgem olan Çorum'da, ilçelerinde ve köylerinde, vatandaşlarımızı ziyaret etmek ve sorunlarını dinlemek imkânını buldum.

54 üncü Hükümetin, Refahyol Hükümetinin uygulamalarıyla çiftçimiz, işçimiz, memurumuz, esnafımız, küçük ve orta boy sanayicimiz nefes almaya başlamıştı. Demokrasi geleneklerine uymayan usullerle kurdurulan 55 inci Hükümetin, dört aylık zaman içerisinde, iğneden ipliğe her şeye yaptığı büyük oranda zamlar ile din eğitimi ve öğretimini kısıtlayıcı uygulamaları ve temel insan haklarını ve demokrasiyi hiçe sayan davranışları, vatandaşlarımızı canından bezdirmiştir. Şimdi, rantiyeciler dışında, vatandaşlarımızın büyük çoğunluğu bu Hükümetten memnun değildir ve bir an önce bu Hükümetten kurtulmak istemektedir.

EDİP SAFDER GAYDALI (Bitlis) – Kim diyor onu?!

YAŞAR ERYILMAZ (Ağrı) – Onu siz diyorsunuz.

MEHMET AYKAÇ (Devamla) – Niçin kurtulmak istiyorlar; zira, yıllık enflasyonun yüzde 100'lerde seyrettiği bir ortamda, dört ayda akaryakıta yapılan yüzde 65'lik zamdan sonra, çiftçilerimiz, tarlasına ektiği buğdayın hasadını yapamaz hale gelmiş, bu yıl elde ettiği ürününü, ancak 1996 yılı fiyatlarından satabilmiştir.

Sayın Tarım ve Köyişleri Bakanımız -kendilerine saygılar sunuyorum- ilk günlerde övünüp duruyordu "şu kadar ürün bedeli ödedik" diye. O bedeli size kim devretmişti; 54 üncü Hükümet bırakmıştı da, ondan ödeyebildiniz. (RP sıralarından alkışlar)

Bu seneki buğdayını 27 bin lira ilâ 35 bin lira arasında satan vatandaşımız, ekim mevsimini geride bıraktığımız şu günlerde, 75 bin liradan tohumluk buğday almıştır. Aldığı buğdayın fiyatı ile sattığı buğdayın fiyatı arasında yarı yarıya fark vardır. Bu, çiftçimize yapılan en büyük zulümdür.

Bu arada, tarım kredi kooperatiflerince ortaklarına kullandırılan kredilerde uygulanan faiz oranları da aşırı derecede yükseltilmiştir. Şöyle ki, bu Hükümet işbaşına geldikten sonra, bakınız, oranlar elimde, resmî rakamları veriyorum: Kısa vadeli kredilerde; bitkisel üretim kredi faiz oranı yüzde 52'den yüzde 73'e, kimyevî gübrede kredi faiz oranı yüzde 45'ten yüzde 73'e, hayvancılık işletmesindeki kredi faiz oranı yüzde 45'ten yüzde 62'ye, tohumlukta yüzde 52'den yüzde 73'e, ziraî mücadelede yüzde 52'den yüzde 73'e; orta vadeli kredilerde ise; tarım araç gereç kredi faiz oranı yüzde 52'den yüzde 73'e, hayvancılık donatma kredisi faiz oranı yüzde 45'ten yüzde 62'ye yükseltilmiştir.

Burada sormak istiyorum: 55 inci Hükümetin tarım ve hayvancılık politikası bu mudur?! Köylüye ve besiciye imkân sağlayacağınıza, kredi faizlerini en az yüzde 50 oranında artırarak tarımı ve hayvancılığı bitkisel hayata soktunuz, ölüme mahkûm ettiniz. İllerdeki ziraat odaları başkanları feryat etmektedirler; duymuyor musunuz?! Artık, bu milletin feryadını duyun ve bu yanlış uygulamalardan vazgeçin.

Seçim bölgemdeki Osmancık, Kargı, Dodurga İlçelerindeki pirinç üreticilerinin alacakları, ürün bedelleri hâlâ ödenmemiştir.

Değerli milletvekilleri, hayvancılıkta da aynı sorunlar yaşanmaktadır.

Değişik bir konuya değinmek istiyorum sayın milletvekilleri; bugünlerde, Plan ve Bütçe Komisyonunda görüşülmekte olan 1998 bütçesinde, kamuda çalışan görevlilerimize ve emeklilere yapılacak maaş artış oranının, geçtiğimiz üç ayda yapılan zamları telafi edici oranda olmasını gönlümüz isterdi; ama, ne yazık ki, 55 inci Anasol-D Hükümeti, memurlarımıza, ilk altı ay için...

(Mikrofon otomatik cihaz tarafından kapatıldı)

BAŞKAN – Sayın Aykaç, lütfen toparlayalım...

MEHMET AYKAÇ (Devamla) – Tamamlıyorum...

MUSTAFA GÜVEN KARAHAN (Balıkesir) – Buğdaya kaç para verdiniz?!.

Hepimizin bildiği gibi, hafta başından itibaren şekere yüzde 5 veya 6 oranında zam yapılmıştır ve bunu otomatiğe bağladığını da Hükümet beyan etmiştir. Gerekçesi de şuymuş bu şeker zammının: Efendim, şekerpancarı taban fiyatı yüksek verilmiş; ondan dolayı şekere zam yapılmış...

NECATİ ALBAY (Eskişehir) – Denk bütçe... Denk bütçe...

MEHMET AYKAÇ (Devamla) – Heyhat, Refahyol Hükümeti zamanında köylüye verilen taban fiyatı çok mu buldunuz?..

(Mikrofon otomatik cihaz tarafından kapatıldı)

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum Sayın Aykaç.

MEHMET AYKAÇ (Devamla) – Bunları düşünmenizi diliyor; saygılar sunuyorum. (RP sıralarından alkışlar)

BAŞKAN – Gündemdışı konuşmayı yanıtlamak üzere, Tarım ve Köyişleri Bakanı Sayın Mustafa Taşar. (ANAP ve DSP sıralarından alkışlar)

Buyurun Sayın Bakan.

Özellikle, kendilerinin bırakmış olduğu paraların, 55 inci Hükümet tarafından, çiftçi ürünlerinin bedellerinin ödenmesinde kullanıldığını ifade etti değerli arkadaşımız. (RP sıralarından "Doğrudur" sesleri)

Bu, doğru değil maalesef. Biraz önceki doğruydu; bu, doğru değil. Nasıl doğru değil; eğer, sizlerin, 54 üncü Hükümetin -hayalî kaynak paketleriyle gerçekleştirdiğini ifade ettiğiniz- kaynakları var olsaydı...

ÖMER FARUK EKİNCİ (Ankara) – Hadi oradan!..

KAHRAMAN EMMİOĞLU (Gaziantep) – Gelir gelmez para yarattınız galiba!..

Orta ve uzun vadede, Hükümet olarak uyguladığımız tutarlı ekonomik ve sosyal politikalar, önümüzdeki yıldan itibaren sonuçlarını vermeye başlayacaktır. Enflasyonu 1998 yılında yüzde 50'ye çektiğimiz zaman, ziraî kredi faizleri de, buna paralel olarak aşağıya düşürülecektir.

İLYAS ARSLAN (Yozgat) – Seneye görüşürüz!..

TARIM VE KÖYİŞLERİ BAKANI MUSTAFA RÜŞTÜ TAŞAR (Devamla) – Aziz arkadaşlarım, burada, asıl soruyu, dönüp, kendi kendinize sormanız gerekir; çünkü, almadan vermek, sadece Allah'a mahsustur. Siz, bu 60 milyonun parasını alıp da, her tarafa, istediğiniz gibi dağıtma hakkına sahip değilsiniz. (RP sıralarından gürültüler) Dolayısıyla, sizin yapmadığınız, sizin getiremediğiniz, sizin uygulamada aksaklık yaptığınız hususlar, bu Hükümetin önünde bir kambur olarak durmaktadır. Bu kamburları düzeltmeye çalışıyoruz. Biz bunları düzeltmeye çalışırken, sizden yardım ve destek beklemiyoruz, bari gölge etmeyin, başka bir ihsan istemiyoruz.

Saygılar sunuyorum. (ANAP, DSP ve CHP sıralarından alkışlar)

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum Sayın Bakan.

Gündemdışı üçüncü söz, Ardahan Milletvekili Sayın Saffet Kaya'ya verilmişti; ancak, Sayın Kaya, Genel Kurul salonunda yoklar.

Sayın milletvekilleri, bir Cumhurbaşkanlığı tezkeresi vardır; okutuyorum:

Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına

Görüşmelerde bulunmak üzere, 12 Kasım 1997 tarihinde Kazakistan Cumhuriyetine gidecek olan Devlet Bakanı Prof. Dr. A. Ahat Andican'ın dönüşüne kadar, Devlet Bakanlığına, Devlet Bakanı Işılay Saygın'ın vekâlet etmesinin, Başbakanın teklifi üzerine, uygun görülmüş olduğunu bilgilerinize sunarım.

Süleyman Demirel

Cumhurbaşkanı

BAŞKAN – Bilgilerinize sunulmuştur.

Plan ve Bütçe Komisyonu Başkanlığının, başkan, başkanvekili, sözcü ve kâtip seçimine dair bir tezkeresi vardır; okutuyorum:

Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına

Saygılarımla arz ederim.

Biltekin Özdemir

Samsun

Plan ve Bütçe Komisyonu Başkanı

Başkanvekili Metin Şahin Antalya 26

Sözcü Hüseyin Yayla Hatay 26

Kâtip Miraç Akdoğan Malatya 26

BAŞKAN – Bilgilerinize sunulmuştur.

13.11.1997

Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına

Sümer Oral

Manisa

Komisyon Geçici Başkanı

Başkanvekili Bayram Fırat Dayanıklı Tekirdağ 6

Sözcü Kahraman Emmioğlu Gaziantep 10

Kâtip Ayfer Yılmaz İçel 6

BAŞKAN – Bilgilerinize sunulmuştur.

Kanun teklifinin geri alınmasına dair bir önerge vardır; okutuyorum:

Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına

4.1.1961 tarih ve 211 sayılı Türk Silahlı Kuvvetleri İç Hizmet Kanununun 98 inci maddesinin ikinci fıkrasının değiştirilmesine dair 15 .10.1996 tarihinde vermiş olduğum kanun teklifimi geri çekmek istiyorum.

Gereğini bilgilerinize arz ederim.

Saygılarımla.

Yücel Seçkiner

Ankara

BAŞKAN – Millî Savunma Komisyonunda bulunan (2/486) esas numaralı kanun teklifi geri verilmiştir.

Başbakanlığın, Anayasanın 82 nci maddesine göre verilmiş bir tezkeresi vardır; okutup, oylarınıza sunacağım:

Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına

27-30 Ekim 1997 tarihlerinde Sofya'da yapılan Türkiye-Bulgaristan Karma Ulaştırma Komisyonu toplantısına katılmak ve görüşmelerde bulunmak üzere, Ulaştırma Bakanı Necdet Menzir'in başkanlığında, Hükümetimizi temsilen adı geçen ülkeye gönderilen heyete, ilişik listede adları yazılı milletvekillerinin de iştirak etmesi uygun görülmüş ve bu konudaki Bakanlar Kurulu kararının sureti ilişikte gönderilmiştir.

Anayasamızın 82 nci maddesine göre gereğini arz ederim.

A. Mesut Yılmaz

Başbakan

Liste:

Ertuğrul Yalçınbayır Bursa

Necdet Tekin Kırklareli

BAŞKAN – Kabul edenler... Kabul etmeyenler... Kabul edilmiştir.

Gündemin "Seçim" kısmına geçeceğiz. Bu kısımda komisyonlara üye seçimi yer almaktadır; ancak, siyasî parti gruplarınca aday gösterme işlemleri tamamlanamadığından, ihtisas komisyonlarına üye seçimlerini yapamıyoruz.

Komisyonların yeniden teşekkülünü sağlamak için, grupların, adaylarını bir an önce Başkanlığa bildirmelerini rica ediyorum.

Gündemin "Kanun Tasarı ve Teklifleriyle Komisyonlardan Gelen Diğer İşler" kısmına geçiyoruz.

Önce, sırasıyla yarım kalan işlerden başlıyoruz.

BAŞKAN – Ailenin Korunmasına Dair Kanun Tasarısının görüşmelerine başlamamız gerekiyor; ancak, bu tasarının, Komisyonca geri alınan maddeleriyle ilgili rapor gelmediğinden, görüşmelerini erteliyoruz.

BAŞKAN – Millî Eğitim Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun Bir Maddesinde Değişiklik Yapılmasına İlişkin 492 Sayılı Kanun Hükmünde Kararname ve Millî Eğitim, Kültür, Gençlik ve Spor Komisyonu raporunun görüşmelerine kaldığımız yerden devam ediyoruz.

Komisyon?.. Burada.

Hükümet?.. Burada.

Komisyon ve Hükümet yerini aldı.

Sayın milletvekilleri, geçen birleşimde, tasarının tümü üzerinde, Cumhuriyet Halk Partisi, Doğru Yol Partisi, Anavatan Partisi, Refah Partisi ve Demokratik Sol Parti Gruplarına adına konuşmalar tamamlanmıştı.

Gruplar adına başka söz talebi var mı? Yok.

Şahsı adına, Sayın Kahraman Emmioğlu...

KAHRAMAN EMMİOĞLU (Gaziantep) – Vazgeçiyorum Sayın Başkan.

BAŞKAN – Grubunuz adına konuştuğunuz için vazgeçiyorsunuz...

Sayın Ersönmez Yarbay?.. Yok.

Sayın Bakan, dün, bir konuşma talebiniz var gibiydi...

MİLLÎ EĞİTİM BAKANI HİKMET ULUĞBAY (Ankara) – Evet Sayın Başkan; teşekkür ederim.

İSMAİL İLHAN SUNGUR (Trabzon) – Benim de söz talebim olmuştu Sayın Başkan.

BAŞKAN – Son söz milletvekilinindir efendim, size söz vereceğim.

Buyurun Sayın Bakan.

MİLLÎ EĞİTİM BAKANI HİKMET ULUĞBAY (Ankara) – Sayın Başkan, değerli üyeler; öncelikle, görüşmekte olduğumuz tasarıyla ilgili olarak, neyin müzakeresini yaptığımızı sağlıklı tespit etmek, bize, müzakerelerin anlamlı sonuca götürülebilmesi bakımından yardımcı olacaktır.

Her şeyden evvel, görüştüğümüz tasarıda, iki öğrenci grubunun, yurt dışında, devletin olanaklarıyla, diğer bir deyişle 65 milyon vatandaşımızın, 11 milyon hanemizin ödediği vergilerle yurt dışında okutulmasının esaslarını görüşüyoruz.

Yurtdışına gönderme için yaptığımız düzenlemede iki grup öğrenci söz konusudur. Bunlardan bir bölümü, lisans düzeyi dediğimiz, yani üniversite düzeyini yurt dışında okumak üzere göndereceğimiz öğrencilerdir. Diğer grup ise, üniversiteüstü öğrenim dediğimiz ve ağırlıkla, bu öğrenimlerini tamamladıktan sonra, yurda döndüklerinde üniversitelerimizde öğretim görevlisi olacak ve gençlerimizi eğitmek üzere görev alacak arkadaşlarımızın eğitiminden bahsediyoruz.

İkinci olarak, yurtdışına gönderdiğimiz bölümde, üniversiteyi bitirmiş ve yine bir imtihana tabi tutulmak üzere, başarı ortalaması yüzde 60'ın üzerinde olan 800 üniversite mezununu yurtdışına master ve büyük bölümünü de doktora yapmak üzere gönderiyoruz. Niçin gönderiyoruz bunları; çünkü, birçok üniversite açıyoruz. Bu üniversitelerimizde nitelikli öğretim görevlisine ihtiyacımız var ve bu nitelikli öğretim görevlilerine neyi emanet ediyoruz; kendi çocuklarımızın üniversite eğitimini.

Elimizi vicdanımıza koyup cevap verelim. Hangimiz öğretim görevlilerinin niteliksiz olmasını özendirebiliriz; böyle bir şeyi hiçbirimiz düşünemez.

Peki, bu noksanlıklarını Türkiye'de tamamlamış çocuklara niye fırsat vermeyelim, niye bu noksanlıklarını ülkemizde tamamlamasınlar, niye başarı düzeyini kendimiz tespit etmeyelim?! Arkasından ne oluyor; düşük kalitede öğrenci gönderdiğiniz vakit, yabancı üniversite diyor ki: "Türkiye'deki şu, şu, şu üniversitelerin muadeletini kabul etmiyorum." Kendi üniversitelerimize de, kendi öğrencilerimize de, kendi ülkemize de kötülük ediyoruz. İşte bu nedenle, bu şekilde başarı sınırlarının konulması; bir, vergi mükellefinin parasını harcadığımız için; iki, ileride, eğitimlerini yapıp geldikten sonra bizim çocuklarımızı eğitecekleri için, en nitelikli olanları seçip, yurtdışına gönderme yükümlülüğümüz var.

Ayrıca, çok şükür, Türkiye Cumhuriyetinin üniversiteleri, bugün, doktora programlarında öğrenci okutmakta. Şu anda, üniversitelerimizde 80 826 öğrenci üniversiteüstü öğrenim görmekte ve bu üniversitelerden birçoğu, yabancı ülkelerde de doktoraları saygıyla karşılanan okullarımız. Aynı şekilde, yurt dışında, resmî ve özel olarak, 9 787 öğrencimiz üniversiteüstü öğrenim görüyor; toplam, şu anda, yurt içinde ve yurt dışında, 90 613 öğrencimiz okuyor ve bunların üçte biri doktora düzeyinde; yani, 30 binin üzerinde doktora öğrencimiz var.

İşte, önünüzdeki yasa tasarısıyla, ulusal üniversitelerimiz, 80 binin üzerinde üniversiteüstü öğrenim verecek ve bugün, Orta Doğu Teknik Üniversitesi olsun, birçok üniversitemizin doktorası, Amerikasında da, Japonyasında da saygıyla karşılanıyor ve hatta buradan doktora alan insanlarımız, o üniversitelerde öğretim görevlisi olarak ders verebiliyor. Dolayısıyla, yapacağımız şey, üniversitelerimizde bu düzeye ulaşmışken, yurt dışındaki üniversitelerde de -elbette, yeni açtığımız üniversiteler için yeni görevliler yetiştirmek durumundayız- seçici olmaya mecburuz ve gönderdiğimiz üniversiteler de seçici olacak. Biz, buna riayet etmezsek... Geçmişte neler olmuştur size söyleyeyim: Çocuklara bırakılmıştır üniversitenin seçimi. Çocuklar gitmişler, doktora derecesi ciddî şekilde tartışmaya açık, özel veya resmî yerlerde doktoraya devam etmişlerdir; bunun, beraberinde Türkiye'ye getirdiği birçok sorun olmuştur. Kuralları net koyacağız. Öğrencilerimizden bekleyeceğimiz belirli bir seviyeye gelmeleri -netice itibariyle hepimizin çocuklarını emanet ediyoruz- o düzeyi sağlamaları.

Kanun tasarısının bu boyutuna bu şekilde değindikten sonra, değerli konuşmacıların üzerinde durduğu diğer bazı konular üzerinde durmak istiyorum.

Değerli Cumhuriyet Halk Partisi sözcüsü, değerlendirmelerini yaparken, 9 uncu sınıf, yani, lise 1 inci sınıfta iki yıl üst üste kalmış öğrencilerin sokağa itildiğini ifade ettiler.

Değerli arkadaşlar, lise 1 inci sınıfta iki yıl üst üste kalan öğrencilerin sokağa itilmesi gibi bir durum söz konusu değildir; çünkü, sistemimizde bu öğrencilerin açıköğretim lisesine devam etme hakkı vardır; arzu ederlerse buraya devam edebilirler. Aynı şekilde, çıraklık eğitimine devam etmek istiyorlarsa, çıraklık eğitimi de kendilerine açıktır.

Ayrıca, şunun altını çizmek istiyorum: Açıklise eğitimine devam eden öğrencilerin üniversiteyi kazanma oranları, örgün öğretime devam edenlerle eş düzeydedir.

Şimdi, bu durumda başarısız olmuş öğrencilerimiz hakkında sizlere bir bilgi sunmak istiyorum. Meclisimizde şu anda beni dinleyen arkadaşlarımızdan 1956 ve daha öncesinde liseden mezun olanlar, lütfen, hafızalarını bir tazelesinler. Değerli arkadaşlar, hepiniz olgunluk sınavını vererek liseyi bitirdiniz, ondan sonra üniversiteye girme hakkını elde ettiniz.

Ertesi yıl haziran ayı geliyor, yine aynı süreçten geçiyor; not ortalaması 2'nin altında... Tekrar, kendisine "buyurun, üç ders seçin" deniliyor ve üç dersi seçiyor; yine başarısız oluyor.

Arkadaşlar, bu koşullar altında iki yıl üst üste sınıfta kalabilmek mucize gerektirir.

Sizlere üçüncü bir örnek de vereyim: Türk dili ve edebiyatından 2 almış, din kültürü ve ahlak dersinden 2 almış, coğrafyadan 2 almış -okuduğum notlar 5 üzerinden- sağlık bilgisinden 4 almış, beden eğitiminden 4 almış, seçmeli iki dersinden de 4 almış; diğer dersleri 1... Bu öğrenci de doğrudan doğruya sınıfını geçiyor, ikmale kalması yok.

Bunlar, iki yıl üst üste bunları başarmış ve toplam öğrenciler içerisinde oranı yüzde 5'in bulmayan arkadaşlarımız.

Bu öğrenciler, elbette ki, sisteme kazandırmak durumunda olduğumuz öğrenciler. Ne yapılıyor; kendilerine açıkliseye devam imkânı veriliyor.

Biraz evvel de söyledim; açıkliseye devam edenlerin üniversiteye girmedeki başarı oranı yüzde 50; normal liseyi bitirenlerin başarı oranı da yüzde 50.

MEHMET AYKAÇ (Çorum) – Anadolu liselerini kapattık...

MİLLî EĞİTİM BAKANI HİKMET ULUĞBAY (Devamla) – Anadolu liselerini kapatmadık; açık, devam ediyor ve oralarda son derece kaliteli eğitimler verilmeye devam edilecek.

İşte, değerli arkadaşlarım, benim, bir siyasetçi olarak, çok kolay bir karar almam mümkündü; iki yıllıklara bir üst sınıfa devam etme hakkını verebilirdik. İyilik mi yapmış olacaktık, kötülük mü?!

Değerli arkadaşlar, ben, popülist bir bakan olup, kolaycı bir siyasetçi olmayı tercih etmedim; bu eleştirileri sineme çektim ve bunun için de ağır eleştiriler aldım; ama, aldığımız kararın doğru olduğunu düşünüyorum. Çünkü, unutmayalım ki, çocuklarımızı geleceğe hazırlarken büyük sorumluluğumuz var. Bizden sonra, özel kesimde olsun kamu kesiminde olsun bu ülkenin sorumluluğunu taşıyacaklar. Derslerinde de belirli bir başarıyı aramamız gerekiyor. Biraz evvel söylediğim gibi, hiçbiriniz bu şekildeki notlarla liselerden mezun olmadınız.

Değerli arkadaşlar, liseyi bitiren birçok öğrencimizin kurslara devam edecek ekonomik olanakları yok. Fırsat eşitliğini konuşuyoruz ve hepimiz de, burada, Mecliste, çocuklarımıza ve vatandaşlarımıza fırsat eşitliği verme yükümlülüğü altındayız.

Şimdi, yapılan bu düzenlemeyle, başarılı olduğu takdirde, söyleyeyim size -son beş yılda bu sistem uygulanmış olsaydı- liseyi bitirdiği birinci yılda girdiği anda, başarı oranları yüzde 17'den yüzde 21'e çıkıyor; yani, 3 puanlık bir artış gösteriyor. Diğer öğrencilerdeki azalma ise, bir yıl sonra devam edenlerde, yüzde 1 puanlık değişme gösteriyor; yani...

ÖMER FARUK EKİNCİ (Ankara) – Herkese fırsat eşitliği mi, sadece yandaşlarınıza mı?! Başörtülülere fırsat eşitliği yok mu?!

MİLLÎ EĞİTİM BAKANI HİKMET ULUĞBAY (Devamla) – Bütün herkese fırsat eşitliğinden konuşuyoruz beyefendi!.. Üniversiteye giriş sınavlarını konuşuyoruz; bir başka şeyi konuşmuyoruz. Buraya giren 1 milyon çocuğumuzun geleceğini konuşuyoruz.

ÖMER FARUK EKİNCİ (Ankara) – Fırsat eşitliği diyorum.

BAŞKAN – Sayın Milletvekilim, lütfen... Sayın Ekinci, karşılıklı diyalog haline çevirmeyelim.

MİLLÎ EĞİTİM BAKANI HİKMET ULUĞBAY (Devamla) – O nedenle, bu konuda da yapılan çalışma, aslında, büyük farklılık değil; bu yıl mezun olan çocukların şansını artırabilmeye yöneliktir.

(Mikrofon otomatik cihaz tarafından kapatıldı

BAŞKAN – Sayın Bakan, lütfen toparlayalım.

MİLLÎ EĞİTİM BAKANI HİKMET ULUĞBAY (Devamla) – Tamamlıyorum efendim.

Aynı şekilde, benim, yine tereddütle karşıladığım husus, üç yıl üst üste imtihana girmiş olanların yeniden alınmaması. Onu da doğru bulmuyorum; arzu ediyorlarsa, o çocuklara imtihana girme fırsatı verilebilmeli.

Dediğim gibi, bu konular üzerinde ilgililerle görüşmelerimiz devam ediyor.

Kanun metnine dönmek gerekirse, kanun metniyle yurtdışına gönderilen öğrencilere uygulanan kurallar objektif esaslara göre tespit edilmiştir. Bu şekilde davranıp, bu şekilde kuralları uyguladığımız takdirde, vergi mükellefinin parasını doğru ve isabetli şekilde harcayacağımıza kanaat getirmiş bulunuyorum.

Beni sabırla dinlediğiniz için, hepinize saygılar sunuyorum. (DSP, ANAP ve CHP sıralarından alkışlar)

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum Sayın Bakan.

Şahsı adına, Sayın İsmail İlhan Sungur; buyurun. (RP sıralarından alkışlar)

İSMAİL İLHAN SUNGUR (Trabzon) – Sayın Başkan, değerli milletvekilleri; 164 sayılı kanun tasarısının tümü hakkında şahsım adına söz almış bulunuyorum; Yüce Meclisi saygıyla selamlıyorum.

Getirilmiş olan kanun tasarısıyla, 1416 sayılı Kanunla yurtdışına gönderileceklerden ayrı olarak, ÖSYS sonuçlarındaki başarı sırasına göre 2 000 kişi içerisinden en çok 200 öğrencinin gönderileceği söylenmektedir.

Sayın Bakan biraz önce açıklamalar yaptılar; yalnız, burada şu kuşkular var: Bu 200 öğrenci ve daha sonra da yükseköğrenim kurumlarından mezun olanlardan, yine ÖSYM'ye yaptırılacak sınavda yüzde 60 başarı puanı alanlardan, başarı sırası esas alınmak üzere, 800 öğrencinin yurt dışında öğrenim görmelerini sağlamak şeklinde ifade ediliyor.

İkinci bir nokta olarak, yükseköğrenim kurumlarından mezun olanların tekrar lisans öğrenimi görmelerini sağlamak şeklinde bir nokta var. Halbuki, yurt içerisinde zaten büyük masraflarla yükseköğrenim görmüş olan bir kişiyi, tekrar yurt dışında bir lisans öğrenimi görmesi için göndermenin büyük bir israf olacağı kanaatindeyim. Yurtdışına gönderilecekse, o da belirli bilim dallarında, yurt içinde yetişmesi mümkün olmayan bilim dalında dışarıya yüksek lisans ya da doktora öğrencisi olarak gönderilmesinin daha uygun olacağı kanısındayım. Dolayısıyla, yurtdışına gönderilecek öğrencilerin bilim dallarının da önceden belirlenmesinin gerekeceği kanaatindeyim.

Bir de, tezini bitirerek öğrenimini tamamlayan mezunların bir bölümü, yurda, Türkiye'ye dönmemektedir veya döndükten sonra doktora konularına yakın konu ve ortamı bulamadıklarından dolayı üniversiteden ayrılmaktadırlar ve doktora yaptıkları ülkeye dönme yollarını aramaktadırlar. Yapılan incelemelerde, 10 öğrencinin yaklaşık 4'ünün başarılı olarak Türkiye'ye döndüğü ve üniversitelerde görev aldığı görülmektedir. Dolayısıyla, maliyet 2,5 katına kadar yükselmektedir. Doktora öğrencilerinin ortalama maliyeti 200 bin dolar olarak alındığından, belirtilen kayıplardan sonra kazanılan bir doktoranın karşılığı 500 bin doları bulmaktadır. Bu koşullar altında bu program son derece pahalı olup gereksiz yere büyük bir kaynak savurganlığına yol açmaktadır. Halbuki, bu harcanan paranın en azından bir kısmıyla ülkemizdeki üniversitelerde yüksek lisans ve doktora çalışmalarına katkıda bulunulsa; yani, yurt içinde yaptırılan lisansüstü projelerine destek verilse, çok sayıda öğrencinin yurt içerisinde yetiştirilmesinin mümkün olacağı kanaatindeyim. Tabiî, bu kanunu doğrudan ilgilendirmiyor; ama, Millî Eğitim Bakanlığı ve YÖK bu konuda bir çalışma yaparsa çok faydalı olacağı kanaatindeyim.

Son olarak, bir konuya daha değinmek istiyorum: Sayın Bakan, fen liseleri son sınıflarında okuyan öğrencilerin üniversiteye girişinde puan kırılması konusunda çalışma yapıldığını söylediler. Yıllardan beri bu çalışmalar yapılıyor; ama, ben, kendi bölgemden biliyorum, Trabzon Yomra Fen Lisesinde son sınıfta bir tane öğrenci kalmadı. Bu çalışmaların da ne zaman biteceğini merak ediyorum.

Hepinizi saygıyla selamlıyorum. (RP ve DYP sıralarından alkışlar)

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum Sayın Sungur.

Şahsı adına ikinci söz, Sayın Halil Cin'in.

Buyurun. (ANAP sıralarından alkışlar)

HALİL CİN (İçel) – Sayın Başkan, değerli milletvekilleri; görüşülmekte olan kanun tasarısı üzerinde şahsî görüşlerimi açıklamak üzere söz almış bulunuyorum; hepinizi saygıyla selamlıyorum.

Millî Eğitim Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun Bir Maddesinde Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabulü Hakkında Kanun Tasarısı, 1992 tarihli ve 3797 sayılı Millî Eğitim Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun 19 uncu maddesine bir bent eklemektedir. Bu bent, yurtdışına lisans ve lisansüstü öğrenim için gönderilecek öğrencilerin seçimini düzenlemektedir.

Bilindiği gibi, geçmiş yıllarda gerek Yüksek Öğretim Kurulu tarafından gerekse Millî Eğitim Bakanlığı tarafından yurtdışına lisans ve lisansüstü öğretim için öğrenci gönderilmiştir. Bu öğrenci seçimlerinde çeşitli sıkıntılar olmuştur, birçok tartışma olmuştur.

Konu, üniversitelere gelince, şüphesiz ki, üniversitelerimizin sorunları, gün geçtikçe artan ekonomik sıkıntılar ve üniversitelerimizin birçoğunda mevcut yönetim anlayışları dolayısıyla ağırlaşmaktadır. Üniversiteler, üniversiter kurumlardır; farklı görüş ve inanışların serbestçe, hoşgörü ortamı içinde yaşayabildiği, yarışabildiği ortamlardır. Durum böyle olması gerekirken, birçok üniversitemizde, özellikle yeni kurulan üniversitelerimizde, ne yazık ki, bu bilimsel düşünce ve evrensel üniversiter anlayışa aykırı olarak, tek taraflı, ideolojik kadrolaşmalar olmaktadır. Hatta, bu kadrolaşmalar, bazen, akademik düzeyi de aşarak idarî kadrolara kadar inmektedir. Bulundukları bölge ve şehir için önder olması gereken, halka kapılarını açarak, halkın çeşitli sorunlarının çözümü için öneriler hazırlaması ve bu yolda bir rehberlik yapması gereken üniversiteler, âdeta halkın dışında, halka fildişi kuleden bakan, hatta halkın, bir noktada, kendisi için sırtında bir kambur telakki ettiği müesseseler durumuna düşmektedirler ki, bu, ülkemiz açısından, son derece üzüntü verici bir durumdur. Zannediyorum ki, önümüzdeki aylarda yapılması düşünülen yeni üniversite reformu gündeme geldiği zaman, bu konular uzunboylu tartışılacaktır.

Yurtdışına öğrenci gönderilmesi, sadece belirli dallarda öğrenci yetiştirmek bakımınından değil, ayrıca, yabancı, farklı kültürleri tanımak ve globalleşmiş dünyada Türkiye'nin tanıtılması ve Türkiye ile yabancı ülkelerin ilişkilerinin geliştirilmesi bakımından da son derece önem arz eder.

Bu düşüncelerle, hazırlanmış olan değişikliğin yerinde olduğuna inanıyor, söz verdiği için Sayın Başkana teşekkür ediyor, hepinizi saygıyla selamlıyorum. (ANAP, DSP ve CHP sıralarından alkışlar)

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum Sayın Cin.

Sayın milletvekilleri, tasarının tümü üzerindeki görüşmeler tamamlanmıştır.

BAŞKAN – Arayacağım efendim.

Maddelere geçilmesini oylarınıza sunuyorum: Kabul edenler... Kabul etmeyenler... Sayın milletvekilleri, karar yetersayısı yoktur.

Ne kadar süre verelim?

ÜLKÜ GÜNEY (Bayburt) – Sayın Başkan, 10 dakika.

BAŞKAN – 16.15'te toplanmak üzere, birleşime ara veriyorum.

BAŞKAN – Türkiye Büyük Millet Meclisinin 14 üncü Birleşiminin İkinci Oturumunu açıyorum.

BAŞKAN – Görüşmekte olduğumuz tasarının tümü üzerindeki görüşmeler bitmişti; maddelerine geçilmesini oylarken karar yetersayısı istenilmiş ve karar yetersayısı bulunamamıştı.

Şimdi, tasarının maddelerine geçilmesini yeniden oylayacağım.

Tasarının maddelerine geçilmesini kabul edenler... Kabul etmeyenler... Sayın milletvekilleri, karar yetersayısı yoktur.

ÜLKÜ GÜNEY (Bayburt) – 20 dakika rica ediyoruz.

BAŞKAN – 16.45'te toplanmak üzere, birleşime ara veriyorum.

BAŞKAN – Türkiye Büyük Millet Meclisinin 14 üncü Birleşiminin Üçüncü Oturumunu açıyorum.

BAŞKAN – Görüşmekte olduğumuz tasarının tümü üzerindeki görüşmeler tamamlanmış, maddelerine geçilmesi konusunda daha önce yaptığımız iki oylamada karar yetersayısı bulamamıştık.

Şimdi, tasarının maddelerine geçilmesini yeniden oylayacağım; karar yetersayısı arayacağız.

Tasarının maddelerine geçilmesini kabul edenler... Kabul etmeyenler... Karar yetersayısı vardır; tasarının maddelerine geçilmesi kabul edilmiştir.

1 inci maddeyi okutuyorum:

Millî Eğitim Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun Bir Maddesinde Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabulü Hakkında Kanun Tasarısı

MADDE 1. – 30.4.1992 tarihli ve 3797 sayılı Millî Eğitim Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun 19 uncu maddesine aşağıdaki bent eklenmiştir.

Lisans ve yüksek lisans seviyesinde öğrenim yapmak üzere yurt dışına gönderilecek öğrencilerin; gidecekleri ülkeye ve eğitim ortamına sağlıklı bir şekilde uyumlarını sağlamak için bu ülkelerde karşılaşabileceği olumlu ve olumsuzluklar, Türkiye’ye dönüşün önemi ile ilgili konularda bilgilendirmek, tanıtıcı dokümanlarla takviye etmek ve üç haftadan az olmamak üzere bir uyum kursuna tabi tutulmalarını sağlamak.”

BAŞKAN – Madde üzerinde söz isteyen var mı?

LATİF ÖZTEK (Samsun) – Grubum adına söz istiyorum.

İSMAİL İLHAN SUNGUR (Trabzon) – Şahsım adına söz istiyorum.

BAŞKAN – Grup başkanvekilleriniz yok Sayın Öztek; onun için, size şahsınız adına söz vereyim.

Buyurun Sayın Öztek.

Süreniz 5 dakikadır.

LATİF ÖZTEK (Samsun) – Sayın Başkan, değerli milletvekilleri; görüşülmekte olan 164 sıra sayılı kanun tasarısının 1 inci maddesi üzerindeki şahsî fikirlerimi açıklamak üzere söz almış bulunuyorum; hepinizi en derin saygılarımla selamlarım.

Hepinizin malumu olduğu üzere, kanunlar kolay anlaşılabilir olmalıdır diyoruz; uygulayıcılar da bu kanunları uygularken hiçbir tereddüte düşmemelidir. Ancak, kanun tasarısının 1 inci maddesinin birinci pragrafı dikkatli okunacak olursa, bir noktadan sonra, anlama bakımından, birtakım kargaşayı ortaya çıkarmaktadır. Bu bakımdan, Sayın Bakanıma, bu tasarının 1 inci maddesini -biraz sonra önerge de vereceğiz- nasıl anladığımı ifade edeceğim, kendilerinin anlayışlarının hangi noktada olduğunu da açıklamalarını isteyeceğim.

Tasarıdaki maddemiz aynen şöyle: "1416 sayılı Ecnebi Memleketlere Gönderilecek Talebe Hakkında Kanun hükümlerine göre yurtdışına gönderileceklerden ayrı olarak, her yıl yapılan merkezî ÖSYS sonuçlarındaki başarı sırasına göre birinci sıradan başlamak kaydı ile ilk 2000 kişi içerisinden en çok 200 öğrencinin..." Bunun anlamı şudur: İlk baştan itibaren 2 bin kişi içerisinden, sanki, istenilen 200 kişi rahatlıkla gönderilebilecektir.

Bu kanaatlerimi açıklamak üzere söz aldım; hepinizi saygıyla selamlıyorum. (RP sıralarından alkışlar)

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum Sayın Öztek.

Sayın Sungur, şahsınız adına, buyurun.

İSMAİL İLHAN SUNGUR (Trabzon) – Sayın Başkan, değerli milletvekilleri; görüşülmekte olan 164 sıra sayılı kanun tasarısının 1 inci maddesi üzerinde şahsım adına söz almış bulunuyorum. Yüce Meclisi saygıyla selamlarım.

Şimdi, bu maddeyle, yurtdışına öğrenci gönderilerek, şu anda faaliyette bulunan 69 üniversiteye öğretim üyesi temininin amaçlandığı anlaşılmaktadır; ancak, tasarının tümü üzerinde de söylediğim gibi, yüksek lisans ve doktora yapmak üzere yurtdışına bu kadar sayıda öğrenci gönderilmesinin yanı sıra, doktora sonrasında da eleman gönderilmesinin önemli olduğu kanaatindeyim; çünkü, geçmişte uygulanan ve şu anda da uygulanmakta olan yine bir yasa var; 4489 sayılı Yasaya göre, benzeri bir sistemle, hem düşük maliyetle hem de verimli bir şekilde üniversitelere yetişmiş eleman temin etmek mümkündür.

Doktora eğitimi Türkiye'de tamamlandığında, kazanılan dil ve araştırıcılık düzeyiyle, yurt dışındaki üniversite ve araştırma kurumlarında etkin olarak geçirilen bir iki yıl, hem çok daha verimlidir hem de devlete maliyeti düşüktür. Örneğin, toplam olarak 50 bin dolar civarında bir araştırma programıyla, üniversitelere daha kaliteli öğretim elemanı kazandırmak mümkündür. Böylece, şimdiki sistemle yurtdışına gönderilen 1 doktora adayı yerine doktoralı 10 araştırmacının gönderilmesi mümkündür. Bu yoldan hizmetin yaygınlaştırılmasının yanında, yurtdışına gidip dönecek doktoralı elemanların kurumlarına uyum sorunu da olmadığından, artan bilgi ve görgüleriyle, katkıları da büyük ölçüde artmış olacaktır.

İkinci olarak, maddenin sonundaki cümleye değinmek istiyorum. Bu maddenin sonunda bir uyum programı öngörülüyor: Yurtdışına gönderilecek öğrencileri, gideceği ülkeyi ya da üniversiteyi tanıtıcı dokümanlarla takviye etmek ve üç haftadan az olmamak üzere bir uyum kursuna tabi tutulmalarını sağlamak, deniliyor. Burada açık olarak belirtilmemiş, ama, bu madde çerçevesinde, eğer, bir yönetmelikle, uyum programına katılan öğrencilerden, uyum programı sonunda bir sınav yapılarak bazı öğrencilerin elenmesi öngörülürse, bu çok yanlış olur.

Hepinizi saygıyla selamlıyorum. (RP ve DYP sıralarından alkışlar)

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum Sayın Sungur.

Madde üzerindeki konuşmalar tamamlanmıştır.

İki önerge vardır; okutup, işleme koyacağım:

Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına

164 sıra sayısında görüşülen kanun tasarısının 1 inci maddesinin (ı) bendindeki "en az yüzde 60 başarı puanı alanlardan" ibaresinin "başarı gösterenler arasından, başarı sırası esas alınmak üzere" şeklinde değiştirilmesini arz ve talep ederiz.

Kahramanmaraş Ankara Konya

Veli Andaç Durak Necati Çetinkaya

Adana Konya

BAŞKAN – Sayın milletvekilleri, şimdi okutacağım önerge, aykırı önergedir; onun için öncelikle onu işleme koyacağım yeniden okutmadan.

Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına

Görüşülmekte olan 164 sıra sayılı yasa tasarısının 1 inci maddesinin (ı) fıkrasının aşağıdaki şekilde değiştirilmesini teklif ediyoruz.

Madde 1.- "... göre ilk 2 000 kişi içerisinden, birinci sıradan başlamak kaydı ile en çok 200 öğrencinin" şeklinde olması gerekir.

Muhammet Polat İsmail İlhan Sungur İsmail Coşar

Aydın Trabzon Çankırı

Naci Terzi Feti Görür Latif Öztek

Erzincan Bolu Samsun

BAŞKAN – Sayın Komisyon, önergeye katılıyor musunuz?

BAŞKAN – Sayın Hükümet, katılıyor musunuz?

MİLLÎ EĞİTİM BAKANI HİKMET ULUĞBAY (Ankara) – Sayın Başkan, katılamıyoruz. Çünkü, uygulamamız aynen bu şekildedir; birinci sıradan başlamak suretiyle, 2000'e kadar sıra atlanmadan gidilmektedir. Bugüne değin böyle olmuştur uygulama, bundan sonra da bu şekilde olacaktır. O nedenle, değişikliğe gerek görmüyoruz efendim. Sadece, uygulamamızın bu şekilde olacağını teyit ediyorum.

BAŞKAN – Sayın önerge sahipleri, gerekçeyi mi okuyalım, yoksa konuşmak mı istersiniz?

LATİF ÖZTEK (Samsun) – Biraz önce aynı konuyu açıklamıştım, kendilerine de söyledim Sayın Başkan.

BAŞKAN – O zaman, gerekçeyi okuyalım.

LATİF ÖZTEK (Samsun) – Konuşmak istiyorum Sayın Başkan.

BAŞKAN – Buyurun Sayın Öztek.

LATİF ÖZTEK (Samsun) – Sayın Başkan, değerli milletvekili arkadaşlarım; biraz önce aynı husustan bahsetmiştim, Sayın Bakana da söyledim.

Saygıyla arz ederim.

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum Sayın Öztek.

Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına

Toplantı yetersayısı olmadığından, yoklama yapılmasını arz ve talep ederiz.

Muhammet Polat?.. Burada.

Feti Görür?.. Burada.

İsmail Coşar?.. Burada.

Ömer Naimi Barım?.. Burada.

Hüseyin Kansu?.. Burada.

Kahraman Emmioğlu?.. Burada.

Remzi Çetin?.. Burada.

Ekrem Erdem?.. Burada.

Altan Karapaşaoğlu?.. Burada.

Hanifi Demirkol?.. Burada.

Ahmet Karavar?.. Burada.

Osman Hazer?.. Burada.

Bedri İncetahtacı?.. Burada.

Rıza Ulucak?.. Burada.

Latif Öztek?.. Burada.

Veysel Candan?.. Burada.

Kâzım Arslan?.. Burada.

İlyas Arslan?.. Burada.

Zülfikar Gazi?.. Burada.

Mehmet Aykaç?.. Burada.

Abdullah Gencer?.. Burada.

Nedim İlci?..

İSMAİL ÖZGÜN (Balıkesir) – Takabbül ediyorum.

BAŞKAN – Tekeffül ediyorsunuz.

Memet Emin Aydın?.. Burada.

Yoklamaya Adana İlinden başlıyoruz.

(Yoklama yapıldı)

BAŞKAN – Sayın milletvekilleri, toplantı yetersayımız vardır; görüşmelere kaldığımız yerden devam ediyoruz.

BAŞKAN – Önergenin oylamasında kalmıştık; önergeye, Komisyon, çoğunluğu olmadığı için katılmadığını beyan etmişti, Hükümet de katılmamıştı.

Önergeyi oylarınıza sunuyorum: Kabul edenler... Etmeyenler... Önerge kabul edilmemiştir.

İkinci önergeyi okutuyorum:

Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına

164 sıra sayısında görüşülen kanun tasarısının 1 inci maddesinin (ı) bendindeki "en az yüzde 60 başarı puanı alanlardan" ibaresinin "başarı gösterenler arasından, başarı sırası esas alınmak üzere" şeklinde değiştirilmesini arz ve talep ederiz.

BAŞKAN – Sayın Komisyon, önergeye katılıyor musunuz?

MİLLÎ EĞİTİM, KÜLTÜR, GENÇLİK VE SPOR KOMİSYONU BAŞKANI TAYYAR ALTIKULAÇ (İstanbul) – Komisyon çoğunluğumuz yoktur; katılamıyoruz Sayın Başkan.

BAŞKAN – Sayın Hükümet?..

MİLLÎ EĞİTİM BAKANI HİKMET ULUĞBAY (Ankara) – Katılmıyoruz efendim.

BAŞKAN – Sayın milletvekilleri, Komisyon, çoğunluğu olmadığı için katılamadığını beyan etti; Hükümet katılmıyor.

Önerge sahipleri adına bir konuşma talebi yok.

O zaman, oylamadan önce, gerekçeyi okutuyorum:

"Gerekçe:

İlgili kanun hükmünde kararnamede de aynı düzenleme vardır. Başvuranların başarı sırasına göre değerlendirilmesi, uygulamada daha olumlu sonuç vermektedir."

BAŞKAN – Önergeyi oylarınıza sunuyorum: Kabul edenler... Kabul etmeyenler... Önerge kabul edilmemiştir.

Sayın milletvekilleri, şimdi, maddeyi oylarınıza sunacağım...

MİLLî EĞİTİM, KÜLTÜR, GENÇLİK VE SPOR KOMİSYONU BAŞKANI TAYYAR ALTIKULAÇ (İstanbul) – Sayın Başkan, bir redaksiyon...

BAŞKAN – Bu virgüller mi efendim?

MİLLÎ EĞİTİM, KÜLTÜR, GENÇLİK VE SPOR KOMİSYONU BAŞKANI TAYYAR ALTIKULAÇ (İstanbul) – Metin üzerinde bir redaksiyon talebim olacak.

BAŞKAN – Buyurun Sayın Altıkulaç.

MİLLÎ EĞİTİM, KÜLTÜR, GENÇLİK VE SPOR KOMİSYONU BAŞKANI TAYYAR ALTIKULAÇ (İstanbul) – Sayın Başkan, metnin sondan üçüncü satırında "olumlu ve olumsuzluklar" şeklinde bir ifade var. Bu, Türkçe bakımından hiç de güzel olmamış. Bir redaksiyon anlayışıyla düzeltmek mümkünse "olumlu ve olumsuz durumlar" demenin daha uygun olacağını arz ediyorum.

BAŞKAN – Sayın Altıkulaç'ın belirttiği redaksiyon paralelinde, ayrıca biraz önce önergeyle ortaya konulan hassasiyeti vurgulaması bakımından, Sayın Bakanın da vurguladığı "ı" bendinin üçüncü sırasında "birinci sıradan başlamak kaydı ile, ilk 2000 kişi içerisinden" şeklinde bir redaksiyon var.

Bu redaksiyonlarla, maddeyi oylarınıza sunuyorum: Kabul edenler... Kabul etmeyenler... Madde kabul edilmiştir.

2 nci maddeyi okutuyorum:

MADDE 2.- Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

BAŞKAN – Madde üzerinde söz isteyen?.. Yok.

Maddeyi oylarınıza sunuyorum: Kabul edenler... Kabul etmeyenler... Madde kabul edilmiştir.

3 üncü maddeyi okutuyorum:

MADDE 3.- Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

Maddeyi oylarınıza sunuyorum: Kabul edenler... Kabul etmeyenler... Kabul edilmiştir.

Şimdi, tasarının tümünü oylarınıza sunuyorum: Kabul edenler... Kabul etmeyenler... Kabul edilmiştir.

Tasarı kabul edilmiş ve kanunlaşmıştır; hayırlı olmasını diliyorum.

BAŞKAN – Emniyet Teşkilatı Kanununun Bir Maddesinde Değişiklik Yapılmasına Dair 490 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnameyle ilgili tasarının görüşmelerine başlayacağız.

Komisyon?.. Yok.

Görüşme ertelenmiştir.

BAŞKAN – 625 Sayılı Özel Eğitim Kurumları Kanunu ile 222 Sayılı İlköğretim ve Eğitim Kanununun Bazı Hükümlerinin Değiştirilmesi Hakkında 254 Sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile 625 Sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanununun Bir Maddesinde Değişiklik Yapılmasına Dair 326 Sayılı Kanun Hükmünde Kararname ve Millî Eğitim, Kültür, Gençlik ve Spor Komisyonu raporunun görüşmelerine başlıyoruz.

Komisyon?.. Burada.

Hükümet?.. Burada.

Komisyon raporunun okunup okunmaması hususunu oylarınıza sunacağım: Raporun okunmasını kabul edenler... Etmeyenler... Raporun okunması kabul edilmemiştir.

Tasarının tümü üzerinde, Cumhuriyet Halk Partisi Grubu adına, Sayın Celal Topkan; buyurun. (CHP sıralarından alkışlar)

CHP GRUBU ADINA CELAL TOPKAN (Adıyaman) – Sayın Başkan, sayın milletvekilleri; görüşülmekte olan, özel okulların ortamlarının yeniden düzenlenmesi amacına yönelik yasa tasarısı üzerinde Cumhuriyet Halk Partisi Grubu adına söz aldım; bu vesileyle, Sayın Başkan, sizi ve Yüce Meclisimizi saygılarımla selamlıyorum.

Çağdaş anlamda hızla kalkınmayı hedef olarak tespit eden genç cumhuriyetimizin kurucuları, Türkiye Cumhuriyetini kurumsallaştırırken, akılcılığı ve bilgiyi temel almışlardır; çünkü, Türkiye Cumhuriyetinin kurumsal yapılanmasında çağdaş uygulamalar örnek alınmış, bilimsel ve çağdaş kalkınmanın temelinde planlama ve planlı kalkınma yatar. Çağdaş devlet, planlı devlettir. Toplumsal gelişmesini planlı kalkınmaya dayandırmayan ülkeler, tıpkı bizim ülkemizde olduğu gibi devamlı kanunlar çıkarır, belli bir süre sonra, daha önce çıkarılmış olan kanunlara yeni eklemeler yapmak zorunda kalırlar. Bu ise, devamlı bir zaman kaybına neden olduğu gibi, toplumu da memnun etmez.

Ülkemizde Planlama Teşkilatı kurulmuş ve 7 adet beş yıllık kalkınma planı yapılmış olmasına karşın, bugüne kadar şehir plancılığına yeteri kadar önem verilmemiştir, gelişigüzel bir kentleşme mantığı içinde şehirleşme devam etmektedir. Belediyelerimiz ve merkezî yönetimler, gerek yeni yerleşim yerlerini gerekse eski yerleşim yerlerini planlayıp gerçekleştirirken, nüfus artışlarını ve artan nüfusun oluşturacağı ihtiyaçları düşünerek kent planlaması yapmamaktadırlar. Bunun sonucudur ki, bugün, kentlerimizde devlet okulları, özel okullar, dershaneler, kent merkezlerinde eğitim ve öğretimin yapılanmasına uygun olmayan yerlerde eğitime devam etmektedirler. Yaşları genç olan, deneyimsiz, tecrübesiz olan gençler okul çevrelerindeki olumsuz koşullardan etkilenmekte, genç yaşta kötü alışkanlıklar kazanmaktadırlar.

Tartışılması ya da görüşülmesi gereken, özel okul, derhsane, kurs ya da devlet okullarının, kıraathane, meyhane, bar ya da atari salonlarına kaç metre uzakta olması gerektiği olmamalıydı. Görüşülmesi gereken, çağdaş eğitim kurumları hangi ortamlarda daha bilimsel eğitim verir olmalıydı.

Sormak istiyorum. Türkiye'de bilimselliğin ve akılcılığın gereği, planlı kalkınma, planlı kentleşme ve nüfus planlaması ne zaman gerçekleştirilecektir? Gençlerimizi, ACAtari salonlarının, kahvehanelerin önünde kuyruk olma yerine, kütüphanelerin, araştırma laboratuvarlarının önünde kuyrukta beklemeye ne zaman başlatacağız?

Bu yasa tasarısı Millî Eğitim Komisyonunda görüşülürken Türk gençliğini düşündüm, kendimi onların yerine koydum, sıkıntı çektim; kendimle hesaplaşırken oldukça üzüldüm. Bugün, bu kürsüde, gençlerimize, çağdaş anlamda eğitimden, eğitim kurumlarından bahsetmeliydim diye düşünüyorum. Eğitim çağı nüfusumuz, yani, gençlerimiz, şehir merkezlerinde, her türlü gürültünün, havasızlığın ortasında, yeşil alanlardan uzak, yaşları gereği yapmaları gereken spor ortamlarından yoksun, dört duvar arasında sıkışmış vaziyette eğitim yapmakta, bu uygulama, bilinçli ve programlı bir şekilde gençlerimizi cezalandırmaktır. Bugünün sorumlularını, bir gün gelecek, tarih yargılayacaktır.

Özel okulların ücretlerinin her yılın mayıs ayında belirlenmesi ise, çocuklarını bu okullarda okutacak olan ailelerin bütçelerini ona göre planlamaları açısından yararlıdır.

Mevcut koşullar altında, Cumhuriyet Halk Partisi olarak, bu yasa tasarısına olumlu oy vereceğimizi belirtiyoruz.

Bu vesileyle, Yüce Meclisi saygılarla selamlıyorum. (CHP ve DSP sıralarından alkışlar)

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum Sayın Topkan.

Gruplar adına başka söz talebi?..

Refah Partisi Grubu adına, Sayın Veysel Candan; buyurun. (RP sıralarından alkışlar)

Genelde, ilk ve ortaöğretim ve özel öğretim kurumlarının, bina ve tesislerini, daha önce yapılmış olanları da içerisine almak kaydıyla, bir noktada, meyhane, kahvehane ve kıraathanelere geçerlilik kabul edilmektedir; yani, bir tarafta öğrencilerimizin, eğitimle iyi bir insan olarak yetişmesini, topluma faydalı olmasını sağlarken, diğer taraftan da gerek sağlık olarak gerek ahlak tahribatı yapan kurumları yan yana bir arada bulundurmanın bir anlam ve mantığı yoktur; yani, öğrenciler önce okula gidecekler, sonra oradan çıkıp kahvehanelere gidecekler.

Bu itibarla, en azından, teklif olarak, 100 metre alan içerisinde olan tesislerin mutlaka bu alanın dışına çıkarılması; yani, bir noktada af kapsamı içerisine alınmaması; bu 200 metre mesafenin de en az 500 ilâ 1 000 metre arasında tutulması, eğitim kurumlarının yanına açılabilecek meyhane, birahane, kahvehane gibi yerlerin de eğitim müesseselerinden uzaklaştırılması demek olur.

Meydanlarda siyasetçilerimizin hep söylediği, gençliğe ehemmiyet verilmesi, 8 yıllık kesintisiz eğitimde ısrar edilmesi ve daha fazla üniversite açılması gibi konular kendiliğinden ortadan kalkmış olacak ve harcanan milyarlarca lira da, gençlerimizin bu tür ahlakî değerlerini bozan yerleri alışkanlık haline getirmeleri de, bir noktada eğitime yaptığımız yatırımları boşa çıkaracaktır.

Hepinize saygılar sunuyorum. (RP sıralarından alkışlar)

Gruplar adına başka söz talebi?.. Yok.

Şahısları adına?..

KAHRAMAN EMMİOĞLU (Gaziantep) – Sayın Başkan...

SALİH KAPUSUZ (Kayseri) – Sayın Başkan...

BAŞKAN – Siz de mi Sayın Kapusuz?..

SALİH KAPUSUZ (Kayseri) – Evet efendim.

BAŞKAN – Siz de istiyorsunuz; peki.

Sayın Kahraman Emmioğlu; buyurun.

KAHRAMAN EMMİOĞLU (Gaziantep) – Sayın Başkan, değerli milletvekili arkadaşlarım; hepinizi saygıyla selamlıyorum.

Bu kanun tasarısı, fevkalade güzel bir başlangıç ve öğrencilerimizin, hakikaten, ahlakını bozacak ve çocuklarımızın istikbalinde ciddî sıkıntılar meydana getirecek umuma açık yerler "meyhane, hapishane, kahvehane, kıraathane, bar, elektronik oyun merkezleri" diye zikrolunmuş; bunun yanına bir ilaveyi mutlaka yapmalıyız; bu da genelevdir. Nereden çıktı diyeceksiniz... Bugün, İstanbul'da Saint Joseph Lisesinin hemen altmış metre ötesinde Karaköy'de genelev vardır ve bu, çocuklarımızı...

ŞÜKRÜ YÜRÜR (Ordu) – Ne biliyorsun orayı?!

KAHRAMAN EMMİOĞLU (Devamla) – Her gün önünden geçiyordum da, onun için biliyorum! (ANAP, DSP ve CHP sıralarından gülüşmeler) Çünkü, işyerim de benim oradaydı ve orada işyerim münasebetiyle, gençlerin nasıl dejenere edildiğini görüyordum.

Biz, İstanbul Büyükşehir Belediyesi olarak, bu genelevin, buradan uzağa taşınmasını hep istedik, Valiliğe devamlı şekilde bildirdik, İçişleri Bakanı kim olmuşsa -şimdiki hariç- hepsine de söyledim. Fakat, bu genelevin, İstanbul'un uzağına taşınmasına bir türlü kimse yanaşmadı; ama, şu tasarıyla, bunu sağlam esaslara almak icap ediyor. Burada, bu tasarıya "hapishane, meyhane, kahvehane, kıraathane, bar, elektronik oyun merkezleri ve genelev" tabirini mutlaka koymalıyız ve bir an evvel, bunu da gerçekleştirmeliyiz.

Yalnız, bir de, bu tasarıda yanlış anlaşılmaya sebep olacak bir ifade eksikliği var. Burada diyor ki: "Okul bina ve tesislerinin hapishane, meyhane, kahvehane, kıraathane, bar, elektronik oyun merkezleri gibi umuma açık yerlerden en az 100 metre uzaklıkta bulunması zarurîdir." Bunu, şu şekle mutlaka getirmeliyiz: "... hapishane, meyhane, kahvehane, kıraathane, bar, elektronik oyun merkezleri ve genelev gibi umuma açık yerlerden, okul ve bina tesisleri en az 100 metre uzakta bulunmalıdır." Yani, okul esas olmalı, diğerlerinin bu okuldan uzak yerlere alınmasını sağlamamız gerekiyor. Bunu mutlaka yapmalıyız ve bunu yaptığımız zaman da, gençlerimiz için ciddî olarak bir hayırlı hizmet yapmış oluruz.

Teşekkür ederim. (RP sıralarından alkışlar)

BAŞKAN – Teşekkür ederim Sayın Emmioğlu.

Hükümetin söz talebi yok.

SALİH KAPUSUZ (Kayseri) – Sayın Başkan, değerli milletvekili arkadaşlarım; hepinizi saygıyla selamlıyorum.

168 sıra sayılı Özel Eğitim Kurumları Kanunu ve İlköğretim ve Eğitim Kanununda Değişiklik Tasarısına -ki, çok eski tarihlere dayanan bir tasarıdır- dair kanun hükmünde kararnameyle ilgili olarak, Millî Eğitim Komisyonunun da raporu tanzim edilmiştir.

Üzülerek söyleyelim ki, bu düzenleme de orta yere koymaktadır ki, bizim bazı alanlarımızda, çarpık yapılaşma ve çarpık uygulamalar söz konusudur. Bunların başında da, bu eğitim müesseselerinin etrafındaki plan, program ve özellikle yapılaşmadan ortaya çıkan çarpıklık gelmektedir. Elbette, planlamalar yapılırken, öncesinde, gecekondusunun olmaması ve şehir imarının, toplumun en huzurlu ve güven içerisinde hayatını devam ettirmesi doğrultusunda bir planlamanın yerine, daha çok milletin veyahut da halkın kendi arzularıyla oluşturmuş oldukları yapılaşmaların sonucu olarak, hükümetlerin ve devletin oraya ulaşma gayret ve çabası, işte, şu andaki düzenlemeyi bir zaruret haline getirmiştir.

Bu tasarının düzeltilerek çıkmasından yana olduğumuzu ifade ediyor, hepinize saygılar sunuyorum. (RP sıralarından alkışlar)

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum Sayın Kapusuz.

Tasarının tümü üzerindeki görüşmeler tamamlanmıştır.

Şimdi, tasarının maddelerine geçilmesi hususunu oylarınıza sunuyorum: Kabul edenler...Kabul etmeyenler...Kabul edilmiştir.

1 inci maddeyi okutuyorum:

625 Sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanunu ile 222 Sayılı İlköğretim ve Eğitim Kanununun Bazı Hükümlerinin Değiştirilmesi Hakkında 254 Sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile 625 Sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanununun Bir Maddesinde Değişiklik Yapılmasına Dair 326 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabulüne Dair Kanun Tasarısı

MADDE 1. —5.1.1961 tarihli ve 222 sayılı İlköğretim ve Eğitim Kanununun 61 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Madde 61. —Okul binası yapılacak veya okul binası olarak kullanılacak gayrimenkullerin bulunduğu yerin sağlık, eğitim-öğretim ve ulaşım bakımından elverişli ve öğrencilerin kolaylıkla gidip gelebilecekleri bir mahalde olması göz önünde bulundurulur.

Okul bina ve tesislerinin hapishane, meyhane, kahvehane, kıraathane, bar, elektronik oyun merkezleri gibi umuma açık yerlerden en az yüz metre uzaklıkta bulunması zaruridir.

Okul ve tesislerinin bulunduğu yerin yüz metre civarında ikinci fıkrada sayılan yerler ile açık alkollü içki satılan yerler açılamaz.

BAŞKAN – Madde üzerinde, Cumhuriyet Halk Partisi Grubu adına, Sayın Ali Haydar Şahin; buyurun. (CHP sıralarından alkışlar)

CHP GRUBU ADINA ALİ HAYDAR ŞAHİN (Çorum) – Sayın Başkan, değerli milletvekilleri; hepinizi saygıyla selamlıyorum.

KAHRAMAN EMMİOĞLU (Gaziantep) – 200 metreyi biz istiyoruz.

ALİ HAYDAR ŞAHİN (Devamla) – 200 istiyorsunuz; ama, maddede 100 metre yazılı; öyle açıkladınız.

Bu geldiğimiz aşamada, Millî Eğitim Bakanlığında birbirinden farklı uygulamalar yapılmaktadır. Meslek okullarına geçecek öğrenciler için iki yıl üst üste lise 1'de kalmış olmak bir engel sayılmamaktadır. Hatta, yer yer, ikinci genelge intikal etmeden sınav yapıldı ve öğrenciler başarılı olduğu için, bazı öğrenciler iki yıl üst üste kaldıkları halde bir üst sınıfa devam etme durumuna gelmişlerdir ve eğitim görmektedirler.

Öte yandan, onbinlerce öğrenci Millî Eğitim Bakanlığının bu tutarsız, çelişkili tavrının kurbanı olarak, daha önce sahip olduklarını düşündükleri ve bizzat kullandıkları -sınava girerek- bir haktan yararlanamaz hale düşmüş bulunmaktadırlar. Bu, tutarlı, ciddî, sorumlu yönetim anlayışıyla bağdaşmayan bir tablodur.

Bu vesileyle, hepinize saygılar sunuyorum. (CHP sıralarından alkışlar)

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum.

Madde üzerinde, Demokratik Sol Parti Grubu adına, Sayın Sema Pişkinsüt; buyurun. (DSP sıralarından alkışlar)

DSP GRUBU ADINA SEMA PİŞKİNSÜT (Aydın) – Sayın Başkan, değerli milletvekilleri; İlköğretim ve Eğitim Kanununun 61 inci maddesinin değiştirilmesine ilişkin tasarı üzerinde, Grubum Demokratik Sol Partinin görüşlerini belirtmek üzere söz almış bulunuyorum; sizleri, Grubum ve şahsım adına saygıyla selamlıyorum.

Yasa değişikliği, okul binalarının, öğrenci için sakıncalı olan yerlere olan uzaklığının 200 metreden 100 metreye indirilmesini içermektedir.

Yine, bu yasa değişikliği, içki satan yerler için hangi hallerde 100 metre şartı aranmayacağı hususunda karar vermeye, o yerin mülkî idare amirini yetkili kılmaktadır. 21 inci Yüzyılda çıkaracağımız tüm yasa ve değişikliklerde demokrasinin ruhuna uygunluğa ve demokratik motiflerin önplana çıkarılmasına özen göstermeliyiz. Artık, bu ve buna benzer konulardaki yetkiyi, hükümetlere doğrudan bağımlı mülkî idare amirlerine değil; mülkî idare amirlerinin de dikkatleri çekilerek, yerel birtakım kurullara bırakmalıyız. Bu doğrultudaki uygun düzenlemeleri de en kısa zamanda yapmalıyız. Eğitimde, sağlıkta, yerel birtakım sorunların çözülmesinde halka güvenmek durumundayız.

Özellikle büyük kentlerde yoğunlukla açılan dershanelerin -nasıl izin verildi bilmiyorum, ama- bu tür yerlere çok yakın olduklarını görmekteyiz. Bu konuda, mutlaka önlem alınmalıdır; çünkü, dershaneler, kendiliğinden sistemin açıkları içerisinde gelişmiş olsalar da, sistemimiz içerisinde birer eğitim kurumu olarak görev yapmaktadırlar. Dolayısıyla, eğitim kurumlarının standartları buralara da aynen uygulanmalıdır.

Sayın milletvekilleri, 61 inci maddeye getirilen değişikliklerde, okul, bina ve bahçelerine uzak olması gereken yerlere elektronik oyun merkezleri de dahil edilmiştir. Buralara "kumar ve çocuğa başka kötü alışkanlıklar kazandıran elektronik şans oyun merkezleri" denilmelidir. Tüm dünya eğitim kurumlarını bilgisayar başta olmak üzere eğitsel oyun araçlarıyla donatırken, biz, bu tür merkezlerin yanlışlıkları, boş zamanları olumsuz etkilemeleri, kaderciliğe ve kumara alışkanlık basamağı oluşturmaları gibi nedenlerle yasaklar getirmek durumunda kalıyoruz.

Sayın milletvekilleri, sözlerimin başında da bahsettiğim gibi, yasaklarla çok fazla bir yerlere varamayız. Ülkemizde, özellikle eğitim ve öğretim içerisinde demokrasiyi yerleştirmek zorundayız. 21 inci Yüzyıla girerken, olaylara kuralcı ve yasakçı değil, eğitsel gözle bakmak zorundayız. Bahsedilen bu yasa değişikliğiyle birlikte yürütülmesi gereken acil ve yaşamsal önemdeki bazı konuları, başta Millî Eğitim Bakanımız olmak üzere, ilgili bazı bakanlarımızın, bürokrasimizin ve Hükümetimizin dikkatlerine sunmak istiyorum.

Öncelikle, çocuklarımızın ve gençlerimizin doğruyu ayırt edebilecekleri, özgürce gelişebilecekleri, yaş ve beyin özelliklerine göre akılcı ve bilimsel düşünebilecekleri, yaratıcı fikir ve icraatlarını tartışarak yapabilecekleri aktif eğitim ve öğretim ortamlarını hazırlamamız gerekir. Çağdaş, demokrasiye ve insan değerlerine saygılı insan yetiştirmek istiyorsak, elbette ilköğretimden başlayarak, eğitimin genel sorunlarını ve bilimsel, teknolojik altyapıyı çözmemiz gerekir. Hükümetçe uygulanan, 8 yıllık zorunlu, kesintisiz, laik ilköğretimin ana hedefi, bu durumu, eğitimin birinci basamağından başlayarak yerleştirmektir.

Yine, çocuklarımızın boş zamanlarını değerlendirecekleri sağlıklı mekânlar yaratmaya da yönelmeliyiz. Bugün, bu mekânlar, hemen hemen hiç yok. İçişleri Bakanımızdan, yerel yönetimler kanalıyla, bu tür yerlerin çoğaltılması hususunda yoğun çabalar bekliyoruz. Ayrıca, Millî Eğitim Bakanlığımız, 8 yıllık zorunlu eğitim atılımı kapsamına bu tür mekânların geliştirilmesini de almalıdır; çünkü, bu tür mekânların çocuk gelişimindeki etkisinin, en az okul kadar önemli olduğunu düşünüyoruz.

Sayın milletvekilleri, ortaöğretim kurumlarımızın durumu, ilköğretime göre daha vahimdir. Bu kurumlar, yanlış millî eğitim politikaları yüzünden işlemez duruma gelmiştir. Öğrenciler okula değil, dünyanın hiçbir ülkesinde görmediğimiz, bizim sistemimizin ürünü olan dershanelere yönelmiştir. Devletin okullarına halkın güveni âdeta kalmamıştır.

Öncelikle ortaöğrenimin görevi, genci, eğilimi doğrultusunda bir meslek sahibi yapmak ve yöneltmektir. Gelişmenin ve sanayileşmenin lokomotifi olan meslekî ve teknik eğitime önem veren ülkeler, bugün, gelişmelerinin doruk noktasındadırlar. Bu ülkelerde, meslekî ve teknik okulların payı yüzde 70'in üzerindedir, bizde ise yüzde 42,6; imam-hatiplerin payı çıkarıldığında yüzde 34'e kadar düşüyor. İş yaşamı ile okul ilişkisini de mutlaka oluşturmak, boş zamanları da bu çerçevede değerlendirmek gerekir.

Sonuç olarak, bütün bunları yapacak Hükümetçe siyasî iradenin konulması, planlamanın yapılması ve gerçek anlamda da eğitimcilerin eğitimi gerekir.

Son olarak, 625 sayılı Özel Öğretim Kurumları Yasasının 31 inci maddesinde yapılan değişiklikle, bu kurumlarda ücret karmaşası giderilerek, mayıs ayında yönetmelikle belirtilme esası gelmiştir. Bunun da bir gereksinimden doğduğuna inanıyoruz.

Tüm söylediklerimizle birlikte, yasa değişikliğinin faydalı olacağına inanıyor, her iki öneriye de katılıyoruz.

Grubum ve şahsım adına saygılarımı sunuyorum.

Teşekkür ederim. (DSP sıralarından alkışlar)

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum Sayın Pişkinsüt.

Refah Partisi Grubu adına, Sayın Ömer Özyılmaz; buyurun.

RP GRUBU ADINA ÖMER ÖZYILMAZ (Erzurum) – Sayın Başkan, değerli arkadaşlar; özel öğretim kurumlarıyla ilgili bir kanun değişikliği üzerinde görüşmeler yapıyoruz. Refah Partisi Grubu adına söz almış bulunuyorum; hepinizi saygıyla selamlıyorum.

Hepimizin bildiği gibi, eğitim, insanın doğuştan getirmiş olduğu güçlerin, istidat ve kabiliyetlerin filizlenmesi, gelişmesi, hem kendisi hem de toplumu açısından en üst derecede yararlanacak duruma getirilmesi olarak tanımlanır, fert açısından.

Bir de, toplum açısından değerlendirildiğinde ya da tanımlandığında, şöyle görüyoruz eğitimi: Eğitim, yetişmiş nesillerin, yetişmekte olan nesillere kendi kültürlerini aktarma sürecidir. Bu manada, eğitim müesseseleri, özellikle okullar, hem kişinin doğuştan getirmiş olduğu istidat ve kabiliyetlerin planlı, programlı bir şekilde geliştirildiği yerdir hem de toplumsal kültürün, toplumun kültürünün, yetişmekte olan nesillere aktarıldığı bir müessesedir. Aynı zamanda, okullar, toplumun istediği boyutta, istediği anlayışta, istediği yapıda insan yetiştirme, insan üretme fabrikalarıdır da diyebiliriz.

Birincisi, kanun tasarısının 1 inci maddesinde üç dört önemli hususa dikkat çekiliyor ve "Okul binası, eğitim öğretim şartlarına uygun olmalıdır" deniliyor. Değerli arkadaşlar, şunu söyleyeyim: Bugün, maalesef, ülkemizin aşağı yukarı yarısı köydür. Şehirlerin ve kasabaların da pek büyük bir kısmı köy şartlarında bulunmaktadır. Okullara, bu açıdan, eğitim öğretim açısından, bilimsel açıdan baktığımızda, pek çoğuna aslında okul dememiz mümkün değildir...

HALİL ÇALIK (Kocaeli) – Mektep diyeceksiniz.

ÖMER ÖZYILMAZ (Devamla) –...çünkü, sizin sisteminizin kurduğu okullar bunlar. Okul diye bir bina yapılmış, bir tane derslik var. Sadece doğu ve güneydoğuda değil, Türkiye'nin her tarafında bu var.

HALİL ÇALIK (Kocaeli) – Sen hangisini istiyorsun?..

ÖMER ÖZYILMAZ (Devamla) – Bir derslikli binaya okul diyoruz. Bugün, hangi ile giderseniz gidin, il merkezine bağlı köylerde bile, pek çok okulun bir derslikli olduğunu görürsünüz.

CELAL TOPKAN (Adıyaman) – Sistemin ne, sistemini söyle...

ÖMER ÖZYILMAZ (Devamla) – Pek çok okulda bir tane öğretmen vardır. Bunlara okul diyoruz; biz de çocuklarımızı oraya gönderiyoruz. Hele, şimdi, bir de kesintisiz 8 yıllık eğitim getirdiniz. Bu kesintisiz 8 yıllık eğitimle, çocuklar, önceden orada 5 yıl uğraşıyordu, şimdi 8 yıl uğraşmak mecburiyetinde kaldı ve bilgisiz olarak 8 yılını mahvedeceksiniz. Bu açıdan büyük problem var.

HALİL ÇALIK (Kocaeli) – Sen inanıyor musun?..

ÖMER ÖZYILMAZ (Devamla) – İkincisi, sağlık açısından... O hususta da, elbette, pek parlak olduğumuz söylenemez.

Ulaşım açısından, okullar, genelde mesken mahallerinin yakınında ya da içindedirler. Genelde bir problem yok; ama, yine, sizin, bu kesintisiz eğitimle, milletin başına bela ettiğiniz bir taşımalı eğitim anlayışı var ki, değerli arkadaşlar, bu taşımalı eğitim anlayışıyla, bugün, ülkemizde var olan eğitimsel problemleri iyice büyüttünüz. Bir defa, taşıma ücretini kim verecek, o belli değil.

HALİL ÇALIK (Kocaeli) – Devlet veriyor.

ÖMER ÖZYILMAZ (Devamla) – Devlet vermiyor. Vatandaştan zorla almak istiyorsunuz, baskı yaparak almak istiyorsunuz; vatandaşın verecek gücü yok.

HALİL ÇALIK (Kocaeli) – Hayır, devlet veriyor.

HALİL ÇALIK (Kocaeli) – Benim Kocaelimde devlet veriyor parasını.

ÖMER ÖZYILMAZ (Devamla) – Arkadaşım, orada oturup konuşma; azıcık, toplumsal problemleri incele...

BAŞKAN – Sayın Özyılmaz, lütfen, Genel Kurula hitap edin.

ÖMER ÖZYILMAZ (Devamla) – Değerli arkadaşlarım, bu taşımalı eğitim sistemi, gerçekten büyük bir problem olarak, bugün, toplumumuzun önüne, bu 55 inci Hükümet tarafından getirildi.

Değerli arkadaşlar, bütün bunları inşallah düzelteceğiz de, şu anda asıl dikkat çekmek istediğim husus, kanun tasarısında, bir de eğitim yerlerinin, ahlakî kurallara uygun olarak, çevresinin düzenlenmesini amir bir hüküm var. 1 inci maddede bu da sayılıyor; hapishane, meyhane, kumarhane, kıraathane, bar, vesaire yerlerden okulların uzak olması gerekir deniliyor. Elbette, bu, fevkalade önemli bir husustur. Aslında, bu, aşağıdaki maddede dershaneler için de, kurslar için de deniliyor; fakat, illerin pek çok bölgelerinde, mahallelerinde ya da caddelerde, okulların hemen yanı başında, öğrenci dershanelerinin, kurslarının hemen yanı başında bu sayılan kurumların olduklarını görüyoruz. Ben, buradan değerli vatandaşlarımıza bir çağrıda bulunmak istiyorum.

HALİL ÇALIK (Kocaeli) – Bulun... Bulun...

ÖMER ÖZYILMAZ (Devamla) – Bu kanun çıkıyor, inşallah, çıkacak. En kısa zamanda bütün vatandaşlarımızın bu hususu inceleyip, okulların, dershanelerin yakınında, eğer, kumarhane, meyhane, bar vesaire kurumlar varsa, bunları ilgili idare amirlerine şikâyet edip, okulların yanından uzaklaştırılmalarını temin etme hususunda bir çalışma başlatmaları fevkalade önemlidir.

Burada şunu söylemek istiyorum: Bu kanun tasarısının bu maddesi behemehal bizim Grubumuz tarafından da desteklenmektedir. Elbette, en kısa zamanda uygulamaya konulup -bazı özel düzenleme isteklerimiz olacak bu maddeyle ilgili olarak da, onları rezerve ederek söylüyorum- güzel bir şekilde uygulanıp, bütün hususların yerine getirilmesi şarttır.

Bu duygu ve düşüncelerle, hepinizi hürmet ve muhabbetlerimle selamlıyorum. (RP sıralarından alkışlar)

METİN BOSTANCIOĞLU (Sinop) – Sayın Başkanım, Refah Partili sayın konuşmacı bir konuda yanlış bilgilendirme yapmıştır. Meclis kürsüsünden yapılan bu bilgi, halkımıza da yanlış olarak iletilmektedir.

BAŞKAN – Bir dakika efendim, söz vermediğim için... Ne konuda?..

METİN BOSTANCIOĞLU (Sinop) – Söylüyorum efendim, şimdi onu söylüyorum.

8 yıllık temel eğitimle ilgili yasaların bir yanı millî eğitimken, bir yanı da sosyaldir. Devlet tüm öğrencilerin eğitim paralarını...

BAŞKAN – Sayın Bostancıoğlu, lütfen, açıklamanızı değil, hangi nedenle açıklama istediğinizi alayım.

METİN BOSTANCIOĞLU (Sinop) – Söyleyeyim efendim.

"Taşıma paralarını devlet vermiyor" dediler. Devlet tüm taşımalı sistemin parasını ödemektedir. Ayrıca, sadece bu da değil, çocukların yeme içme paraları da ödenmektedir.

BAŞKAN – Sayın Bostancıoğlu, izin verirseniz, bu konuda gerek duyuyorsa, lütfen, Sayın Bakan cevap versin.

METİN BOSTANCIOĞLU (Sinop) – Hay hay efendim. Sayın Bakanın söz isteği var.

HALİL ÇALIK (Kocaeli) – Bir de, komisyonda kendileri oy verdi buna; oybirliğiyle geçti komisyondan.

BAŞKAN – Bir dakika efendim...

SALİH KAPUSUZ (Kayseri) – Ne alakası var 8 yıllıkla...

BAŞKAN – Sayın Kapusuz, lütfen...

Sayın Bakan...

MİKAİL KORKMAZ (Kırıkkale) – 8 yıllık sizin olsun; semeresini görüyorsunuz.

BAŞKAN – Sayın milletvekilleri, lütfen, birbirimize bu şekilde "sizin olsun, bizim olsun" demeyelim. Türkiye'de hepimizin bir sistemi var. Buna muhalefet ederek de, destek vererek de hepimiz katıldık. Sizin bizim diye ayırmayalım bir sistemi.

ÜLKÜ GÜNEY (Bayburt) – Yüce Meclisten çıktı bu kanun.

BAŞKAN – Evet.

Sayın Bakan, yerinizden mi; yoksa, madde üzerinde Hükümet adına mı söz talebiniz?

MİLLÎ EĞİTİM BAKANI HİKMET ULUĞBAY (Ankara) – Yerimden efendim.

SALİH KAPUSUZ (Kayseri) – Sayın Başkan, bir şey arz edebilir miyim efendim Sayın Hükümet konuşmadan önce?

Şimdi, bir konuşmacının ilgili maddenin dışında birkaç hususla ilgili bir beyanı olmuşsa, Hükümetin bu konuyla alakalı değil de, galiba maddeyle ilgili konuşması gerekir. Şayet onun dışında özel bir şey söz konusuysa...

BAŞKAN – Sayın Kapusuz, Hükümetin...

ÜLKÜ GÜNEY (Bayburt) – Sataşmaya cevap veriyor.

BAŞKAN – Bir dakika, Sayın Güney; lütfen...

Sayın Kapusuz, sizi nasıl dinliyorsam, Sayın Bakanı da dinleme mecburiyetindeyim. İzin verin, Sayın Bakanı dinleyeyim de, ne konuşacağını, ondan sonra, birlikte değerlendirelim değil mi?..

SALİH KAPUSUZ (Kayseri) – Hayır, Başkanım...

BAŞKAN – Ama, ne diyeceğini biliyor musunuz?

SALİH KAPUSUZ (Kayseri) – Konuşmadan, bu konuda ikaz ediyorum. Sadece bunu söyleyeyim Sayın Başkanım.

BAŞKAN – Olmaz... Sayın Bakanın ne diyeceğini bilelim. Nasreddin Hocanın testi hikâyesine döndürmeyelim bazı şeyleri.

SALİH KAPUSUZ (Kayseri) – Yoksa, sataşmadan dolayı söz alır, onu konuşur Sayın Başkan.

BAŞKAN – Ne isteyeceğini bir dinleyelim. Yani, Nasrettin Hocanın testisi gibi karıştırmayalım Meclisi.

Sayın Bakan, buyurun.

MİLLî EĞİTİM BAKANI HİKMET ULUĞBAY (Ankara) – Teşekkürler Sayın Başkan.

Refah Partili hatibin, kamuoyunu yanlış bilgilendiren açıklamaları konusuna açıklık getirmek istiyorum izniniz olursa.

BAŞKAN – Sayın Bakan bunu, sadece açıklama olarak da yapabilirsiniz; ayrıca, maddenin her safhasında Hükümet adına söz hakkınızı da kullanabilirsiniz. Eğer söz hakkınızı kullanacaksanız, sizi kürsüye çağırıyorum.

MİLLî EĞİTİM BAKANI HİKMET ULUĞBAY (Ankara) – Hay hay efendim. (DSP ve ANAP Sıralarından alkışlar)

BAŞKAN – Buyurun.

SALİH KAPUSUZ (Kayseri) – Sayın Başkan, bu haftaki yönetiminiz adil değil; eksi puan...

MİLLî EĞİTİM BAKANI HİKMET ULUĞBAY (Ankara) – Teşekkürler Sayın Başkan.

METİN BOSTANCIOĞLU (Sinop) – Siyasî ahlak bakımından da uygun değildir.

MİLLî EĞİTİM BAKANI HİKMET ULUĞBAY (Ankara) – ... ve ayrıca, etik bakımından da tartışmaya açıktır. Bu nedenle, söz almak mecburiyetinde kaldığım için üzgünüm. Bu üzüntümü ifade etmek isterim.

8 yıllık eğitim çerçevesinde taşımalı sistem, bizim Hükümetimizin zamanında, sizin hükümetinizin zamanında uygulanmaya başlandığından beri, her bir kuruşu devlet tarafından verilmiştir. Dolayısıyla, Türkiye Büyük Mİllet Meclisinin çıkardığı tüm hükümetler, şu veya bu olmadan, vatandaştan bir kuruş almaksızın, çocukları bedelsiz taşımıştır; bu, dün de böyleydi, bugün de böyle, yarın da böyle olacak.

İkinci olarak; 55 inci Hükümet, eski hükümetlerden farklı olarak bir uygulamayı daha getirmiştir: 6 ncı yılda okula başlayacak öğrencilerden ekonomik durumu uygun olmayanların öğle yemeklerini taşımalı sistemde de devlet bütçesinden ödeme kararı almıştır ve bugüne değin, bu iş için, Sosyal Yardımlaşma Fonundan trilyonlarca lira ödenmiştir. O nedenle, bu gerçekleri vatandaşlarımız yaşayarak, bu hizmetten yararlanarak öğreniyorlar; fakat, benim üzüldüğüm nokta, vatandaşın bildiği gerçeğin, bir siyasî parti temsilcisi tarafından çarpıtılarak, bu mukaddes çatı altında kullanılmış olmasıdır.

Hepinize saygılar sunuyorum. (DSP ve ANAP sıralarından alkışlar)

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum Sayın Bakan.

SALİH KAPUSUZ (Kayseri) – Sayın Başkan, bir sual sorabilir miyim?

ÜLKÜ GÜNEY (Bayburt) – Böyle bir usul var mı?

BAŞKAN – Hayır_ Biliyorsunuz, usulümüzde, maddenin oylamasından önce; henüz madde üzerindeki görüşmeleri tamamlayamadık.

SALİH KAPUSUZ (Kayseri) – O halde, yerimden bir hususu açıklamak istiyorum Sayın Başkan.

BAŞKAN – Buyurun Sayın Kapusuz.

SALİH KAPUSUZ (Kayseri) – Sayın Bakan genel kaideyi söylüyor. Yani, çıkmış olan kanunda -eğer taşımalı olarak yapılacaksa- o taşımalı öğrencilerin öğle yemeğini de devlet üstlenmiştir; sayın sözcü arkadaşımızın söylediği ise, bu genel kaidenin dışında. Birçok yerlerde aksaklıklar var; bunu vatandaş, kendi cebinden karşılayarak yerine getiriyor. Buralardaki uygulama eksikliğini, arkadaşımızın dile getirdiği hususu, arkadaşlarımızın, genel ifade içerisinde kullanmaları çok yanlıştır; bunu düzeltmek istiyorum.

ÜLKÜ GÜNEY (Bayburt) – Sayın Bakan cevap verecekler.

BAŞKAN – Sayın Bakan, buyurun; yerinizden lütfen, gayet kısa_

MİLLÎ EĞİTİM BAKANI HİKMET ULUĞBAY (Ankara) – Teşekkürler Sayın Başkan.

Mahallinde, bana intikal etmiş aksaklıklar yoktur; var ise verin, derhal düzelttirelim, vazifemiz. Aksaklığı bana bildirin ki, ben önlemini alayım; ama, bu kürsüde, aksaklık yokken, aksaklık var dersek, vatandaşlara yanlış bilgi veririz.

Saygılar.

SALİH KAPUSUZ (Kayseri) – Aksaklık var olduğu için arkadaşımız konuştu.

BAŞKAN – Lütfen, artık karşılıklı konuşmayı sürdürmeyelim. Bahsettiğiniz herhangi bir aksaklık varsa, Sayın Bakan kendisine iletilmesini söyledi.

Gruplar adına başka söz talebi var mı efendim? Yok.

Şahıslar adına söz taleplerine geçeceğim; yalnız, ondan önce, Sayın Kapusuz, bir şey söyleyeyim: "Bu, adil bir yönetim sistemi değil" dediniz. Ben, Hükümetin burada temsil edildiği bir ortamda, mensubu olduğum siyasî partinin Grup Başkanvekiline "hayır, sizin değil, Hükümetindir" diye ikaz ettim. Kaldı ki, sizi de, herhalde. Sayın Bakanın, görüşmenin her safhasında kullanacağı bir hakkını kullanmak için harekete geçtiği sırada, onun neyi, nasıl konuşacağı konusunda önceden uyarma hakkınız olmadığı konusunda da uyarmak benim görevim. Bunun için bu konuda en ufak bir tereddüt yok.

SALİH KAPUSUZ (Kayseri) – Grup Başkanvekilinin oradaki ifadesine göre ben onu ikaz etmek mecburiyetindeydim Sayın Başkanım.

BAŞKAN – Ben, Grup Başkanvekilimizle Sayın Bakanı, sizin ikazını gerektirmeyecek kadar özgür düşünceli sayıyorum. Yine, Bakanı, Grup Başkanvekilimizin yönlendirmesi içinde davranmayacak kadar özgür düşünceli sayıyorum sayın milletvekilim.

Sayın Veysel Candan, buyurun.

VEYSEL CANDAN (Konya) – Sayın Başkan, değerli milletvekili arkadaşlarım, aslında, Yüce Meclise gelirken, her kanun tasarısının bir amacı olur ve neticede de bu kanun tasarısından bir şey beklenir.

Şimdi, bu tasarıya baktığımız zaman, genelde, eğitimi zora soktuğunu görüyoruz. Okulların yanında bu tür müesseseleri açmanın zararı ortadadır; birinci tespitim bu.

İkinci olarak, kötü alışkanlıklara zemin hazırlar. Daha başka bir ifadeyle, kumar alışkanlığı yapar, içki alışkanlığı yapar, alkolik bir toplum oluşturur.

Diğer çok önemli bir husus, eski kötü örnekleri de yasallaştırır, onlara hukukî zemin hazırlar. Önemli husus; hangilerinin 100 metre dahilinde olduğu konusunu mülkî amire bırakmak demek, bir noktada -kimseyi suçlamak için söylemiyorum- aslında, rüşvet kapısını açar. Bir ilde, bir mülkî amirin 100 metreye lüzum yok dediği yerde, birisi 100 metre şartını getirir ve ölçüme girer, ruhsatlandırmalarda da birtakım rüşvetler ortaya çıkar ki, yakın geçmişimizde, basına ve televizyonlara intikal eden, İstanbul'daki bir meyhanenin ruhsatlandırılmasındaki rüşvet olayı bunun acı bir örneğidir.

Şimdi, bu kanun tasarısı niçin getirildi; çocukları korumak için mi, yoksa kanun karşısında suçlu durumda olan meyhaneleri ruhsatlandırmak için mi, bu soruyu sormak lazım; bu bir.

Çok önemli bir diğer husus: Bu tasarının Millî Eğitim Komisyonundan bu haliyle gelmesi de çok enteresan. Öyle zannediyorum ki, Komisyonun da buna bazı itirazları oldu -biraz önce, Komisyon Başkanımız da ifade ettiler- buna rağmen, Komisyondan bu haliyle gelmesi ve öğrencilerin aleyhine olması bakımından da hoş değil.

DSP sözcüsü arkadaşımız "metre olarak uzaklaştırmak netice vermez, yasakçı zihniyetle bir yere varılmaz.." dediler. O zaman, getirin, okulun içine açın, meyhanelere ruhsat verin... Bu da yanlış.

HASAN GÜLAY (Manisa) – Demagoji yapma...

VEYSEL CANDAN (Devamla) – Yani, kötü alışkanlık yapan yerleri eğitim kurumlarının yanından uzaklaştırmanın, zannediyorum ki, yasakçı zihniyetle bir alakası yoktur.

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum Sayın Candan.

Şahsı adına, Sayın Mehmet Keçeciler; buyurun. (ANAP sıralarından alkışlar)

MEHMET KEÇECİLER (Devamla) – Evet, var... Birinci fıkra o...

Sonra "eğer okul yapılmışsa, okul yapıldıktan sonra, artık, şu, şu ve benzeri müesseseleri okulun 100 metre civarında kuramazsınız" deniliyor. Bu, kesin yasak. Tabiî, 100 metre daire olarak alınır, onun hesabı gayet kolaydır.

ABDULLAH AYKON DOĞAN (Isparta) – 500 metre yapın, 100 metre nedir ki...

MEHMET KEÇECİLER (Devamla) – Bu, on yıldan beri uygulanmaktadır; şimdi, durup dururken, eğer bunu 200 metreye, 500 metreye filan çıkarırsanız, o zaman, mevcut uygulamalardan teşekkül etmiş sahalar var; teşekkül etmiş o sahalarda karmakarışık bir durum meydana gelir.

Asıl söylemek istediğim husus şudur: Bu konu, daha evvel, detaylı bir şekilde düzenlenmediği ve yönetmeliklere bırakıldığı için, İçişleri Bakanlığının da, kadehle içki satılan yerler yönetmeliğinde geçtiği için, çok tartışmalı konu olmuş, idarî yargıya gitmiş ve pek çok okulun yanına bu tür müesseseler açılabilmişti. Bunu, Anavatan İktidarı, 1988'de, bir kanun hükmünde kararnameye raptetti ki, bu mesele, idarî yargı meselesi olmaktan çıksın, düzgün bir hale gelsin noktasına getirildi.

Aslında, Anayasamıza göre, Meclis olarak bu kanun hükmünde kararnameleri hemen tasdik etmemiz lazım. Kanun hükmünde kararnameler on sene sonra tasdik ediliyor. Kaldı ki, bu husus, bir yıl evvel komisyonda görüşülmüş, tam bir yıl evvel, 26 Kasım 1996 tarihinde komisyonda görüşülmüş ve huzurumuza gelmiş. Şimdi burada birbirimizi kırmanın, incitmenin, üzmenin hiç manası yok.

SALİH KAPUSUZ (Kayseri) – İtiraz yok mi zaten... Mavga da yok; öyle bir şey yok orta yerde...

MEHMET KEÇECİLER (Devamla) – Ama, efendim, şimdi bunu vesile edip bazı şeyler söylüyorsunuz. Aslında tasarının iyi tarafları vardır; kamu eğitim müesseseleriyle özel eğitim müesseselerini aynı bünyenin içerisine getirmiştir, eşit şartlara getirmiştir. Bu tasarının yasalaşmasında, daha doğrusu bu kanun hükmünde kararnamenin Yüce Heyetimiz tarafından tasdik edilmesinde sayısız faydalar vardır.

Bu duygu ve düşüncelerle, Yüce Heyetinize saygılar sunuyorum. (ANAP ve DSP sıralarından alkışlar)

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum Sayın Keçeciler.

Madde üzerinde görüşmeler tamamlanmıştır.

Maddeyle ilgili iki önerge var; geliş sırasına göre okutacağım, daha sonra aykırılık sırasına göre işleme koyacağım.

Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına

Görüşülmekte olan 168 sıra sayılı yasa tasarısının 1 inci maddesinin ikinci paragrafının şu şekilde değiştirilmesini arz ve talep ederiz.

"Hapishane, meyhane, kahvehane, kıraathane, bar, elektronik oyun, genelev gibi umuma açık yerlerin okul bina ve tesislerinin en az 300 metre uzağında bulunması zaruridir"

Muhammet Polat İsmail Özgün İsmail İlhan Sungur

Aydın Balıkesir Trabzon

Mikail Korkmaz Feti Görür

Kırıkkale Bolu

BAŞKAN – Sayın milletvekilleri, şimdi okuyacağımız ikinci önerge aykırı önergedir; onun için, yeniden okutmadan doğrudan işleme koyacağım.

Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına

Görüşülmekte olan 168 sıra sayılı Kanun Tasarısının 1 inci maddesinin dördüncü fıkrasının tamamen çıkarılmasını arz ve talep ederiz.

Muhammet Polat İsmail Coşar İsmail Özgün

Aydın Çankırı Balıkesir

Ömer Özyılmaz Feti Görür

Erzurum Bolu

BAŞKAN — Sayın Komisyon, önergeye katılıyor musunuz?

MİLLî EĞİTİM, KÜLTÜR, GENÇLİK VE SPOR KOMİSYONU BAŞKANI TAYYAR ALTIKULAÇ (İstanbul) – Komisyon çoğunluğumuz yoktur; katılamıyoruz Sayın Başkan.

BAŞKAN – Sayın Hükümet?

MİLLÎ EĞİTİM BAKANI HİKMET ULUĞBAY (Ankara) – Katılamıyoruz efendim.

BAŞKAN – Önerge sahipleri, gerekçeyi mi okuyalım, konuşacak mısınız?

MUHAMMET POLAT (Aydın) – Konuşacağım Sayın Başkan.

BAŞKAN – Buyurun Sayın Polat.

MUHAMMET POLAT (Aydın) – Sayın Başkan, değerli arkadaşlar; hepinizi saygıyla selamlıyorum.

Burada cümleler aynen şöyle geçiyor "Okul, bina ve tesislerinin, hapishane, meyhane, kahvehane, kıraathane, bar, elektronik oyun merkezleri gibi, umuma açık yerlerden en az 100 metre uzaklıkta bulunması zaruridir." Bu cümleyi okuduğumuz zaman gayet güzel gibi görünüyor; ancak, derinlemesine düşündüğümüz zaman, diyelim ki, hayırsever bir vatandaşımızın arsası var, bu arsasını okul yapılmak üzere hibe etmiş veya herhangi bir şekilde vermiştir. Şimdi, okulun yapılabilmesi için ruhsat talep edeceğiz; "efendim, işte, kanun önümüzde, bu adı geçen yerlere 100 metre veya 300 metre -metre olarak hangisinde karar kılınıcaksa- yakınlıkta olduğu için bu arsaya okul yapma ruhsatı veremeyiz" şeklinde karşımıza çıkılacaktır.

Ancak, maddeyi, bizim vermiş olduğumuz önergede olduğu gibi, "Hapishane, meyhane, kahvehane, kıraathane, bar, elektronik oyun, genelev gibi, umuma açık yerlerin, okul bina ve tesislerinin en az 300 metre uzaklığında tutulması" şeklinde değiştirirsek, işte, o, arsasını...

ATİLÂ SAV (Hatay) – Sayın Başkan, bu konuşma önerge üzerinde değil, geneli üzerinde oldu.

AYHAN FIRAT (Malatya) – Oraya "genelev" kelimesini koymak şart mı?

MUHAMMET POLAT (Devamla) – Şart değil mi?.. Okulların yanında olmasını istiyor musunuz?

BAŞKAN – Sayın Polat, lütfen, siz, Genel Kurula hitap edin.

AYHAN FIRAT (Malatya) – Başka bir şey düşünemiyor musunuz?

MUHAMMET POLAT (Devamla) – Efendim, o düşünceler sizindir.

BAŞKAN – Sayın Fırat, Sayın Sav, lütfen müdahale etmeyelim.

AYHAN FIRAT (Malatya) – Ayıp... Ayıp...

MUHAMMET POLAT (Aydın ) – Şimdi, kimin ayıp ettiğini milletimiz gayet iyi takip ediyor...

BAŞKAN – Sayın Polat, lütfen, Genel Kurula...

AYHAN FIRAT (Malatya) – Söylediğiniz kelimeye bakın!..

BAŞKAN – Sayın Fırat, lütfen, müdahale etmeyelim.

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum.

Sayın milletvekilleri, Komisyonun çoğunluğu olmadığı için önergeye katılamadı; Hükümetin de katılmadığı önergeyi oylarınıza sunmak durumundayım; ancak, toplantı yetersayısı olmadığı iddiasıyla bir yoklama talebi vardır. Yoklama talebinde yeterli imzanın olduğunu da burada görebiliyoruz; yoklamaya başlamamız halinde, buna, çalışma süremiz yetmeyecektir.

Bu nedenle, Bayındırlık ve İskân Bakanı Yaşar Topçu hakkındaki gensoru önergesini görüşmek, komisyonlara üye seçimi yapmak ve diğer denetim konularını görüşmek için, 18 Kasım 1997 Salı günü saat 15.00'te toplanmak üzere, birleşimi kapatıyorum.

Aşağıdaki sorularımın Millî Savunma Bakanı Sayın İsmet Sezgin tarafından yazılı olarak cevaplandırılmasını saygılarımla arz ederim. 13.10.1997

Zeki Ünal

Karaman

Manisa Milletvekili Ayseli Göksoy onbaşı rütbeli kıyafetiyle T.B.M.M.’ne gelmiştir. Sorularım şunlardır:

1- Sayın Ayseli Göksoy’un elbisesine onbaşı rütbesi diktirmesi yasal mıdır?

2- Yasal değilse hakkında herhangi bir işlem yapılmış mıdır?

Aşağıdaki sorumun Millî Savunma Bakanı Sayın İsmet Sezgin tarafından yazılı olarak cevaplandırılmasını saygılarımla arz ederim. 13.10.1997

Zeki Ünal

Karaman

İşçi Partisi Genel Başkanı Doğu Perinçek 1-8 Haziran 1997 tarihli ve 24 sayılı Tempo Dergisi’nde “İP tarafından ilan edilen 12 maddelik program 5-6 ay sonra 28 Şubatta MGK kararı olmuştur.” biçiminde bir demeci çıkmıştır. Bugüne kadar da tekzip edilmemiştir.

Doğu Perinçek’in iddiası doğru mudur?

Aşağıdaki sorumun Millî Savunma Bakanı Sayın İsmet Sezgin tarafından yazılı olarak cevaplandırılmasını saygılarımla arz ederim. 13.10.1997

Zeki Ünal

Karaman

Bülent Orakoğlu ve Onbaşı Kadir Sarmusak’ı yargılayan mahkeme heyeti başkanı Tuğamiral Mehmet Celayir’in 1971’de Deniz Teğmeni iken komünizm propagandası yapmaktan hapis cezası aldığı ve Gölcük’teki askerî hapishanede yattığı doğru mudur?

T.C.

Millî Savunma Bakanlığı 12.11.1997

Kanun : 1997/939-TÖ

Konu : Soru Önergesi

Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına,

İlgi : TBMM. Bşk.lığının 27.10.1997 tarihli ve KAN.KAR.MD.A.01.0.GNS.0.10.02-9100 sayılı yazısı.

Karaman Milletvekili Zeki Ünal tarafından verilen ve İlgi Ek’inde gönderilerek cevaplandırılması istenilen 7/3599, 7/3605 ve 7/3606 sayılı yazılı soru önergelerinin cevabı Ek’tedir.

Arz ederim.

İsmet Sezgin

Millî Savunma Bakanı ve

Başbakan Yardımcısı

Karaman Milletvekili Zeki Ünal Tarafından Verilen 7/3599-7/3605 ve 7/3606 Sayılı Yazılı Soru Önergelerinin Cevabı

1. Manisa Milletvekili Ayseli Göksoy’un elbisesine onbaşı rütbesi diktirmesinde, iltibasa meydan verecek, ya da Silâhlı Kuvvetlerin saygınlığına gölge düşürecek bir durumun mevzubahis olmadığı değerlendirilmektedir. Türk Ceza Kanununun 253’üncü maddesi; bir rütbe veya memuriyetin veya bir mesleğin “Resmî Elbisesi” nin yetkisiz kişilerce giyilmesi yasaklamış olup, soru önergesine konu edilen olay bakımından Ceza Kanunlarımızda yazılı herhangi bir suçun unsurlarının mevcut olmadığını belirlemiştir.

3. Deniz Kuvvetleri Komutanlığı Askerî Mahkemesinde görülmekte olan bir davada, 353 sayılı Askerî Mahkemeler Kuruluşu ve Yargılama Usulü Kanunu hükümlerine göre mahkeme heyetinde yer alan Tuğamiral Mehmet Celayir’in, soru önergesinde yer verildiği şekilde, 1971 yılında komünizm propangası yapmak suçundan mahkûmiyeti bulunduğuna ilişkin iddianın gerçekle ilgisi bulunmamaktadır.

Arz ederim. İsmet Sezgin

Millî Savunma Bakanı ve

Başbakan Yardımcısı

Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına,

Aşağıdaki sorularımın Kültür Bakanı Sayın İstemihan Talay tarfından yazılı olarak cevaplandırılmasını saygılarımla arz ederim. 16.10.1997

Ömer Naimi Barım

Elazığ

Zengin bir Tarih, Kültür ve Turistik özelliğe sahip olan Elazığ ilimizin Folklörünü geliştirmek amacıyla herhangi bir çalışmanız söz konusu mudur? Aynı zamanda bir bölge merkezi olan Elazığ İli’nde kurumsal olarak çalışmalarınız var mıdır? Yapımı durdurulan Kültür Merkezi İnşaatını ne zaman tamamlamayı düşünüyorsunuz?

T.C.

Kültür Bakanlığı 13.11.1997

Araştırma, Planlama ve Koordinasyon Kurulu Başkanlığı

Konu : Yazılı Soru Önergesi

Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına,

İlgi : T.B.M.M. Başkanlığı KAN.KAR.MÜD.’nün 27.10.1997 tarih ve A.01.0.GNS.0.10.00.-

02-7/3641-8917/23492 sayılı yazısı.

Elazığ Milletvekili Sayın Ömer Naimi Barım’ın “Elazığ Kültür Merkezi İnşaatına İlişkin” yazılı soru önergesinin cevabı ekte gönderilmektedir.

Bilgilerinizi arz ederim.

M. İstemihan Talay

Kültür Bakanı

Bakanlığımızca 1977 yılında Elazığ İli merkezinde; el sanatları, inanışlar ve geleneksel kurumlar konularında, 1991 yılında Elazığ-Merkez, Ağın, Sivrice ve Baskil İlçelerinde gelenek, görenek, İnançlar, el sanatları, halk edebiyatı, halk tiyatrosu ve halk mutfağı konularında araştırma yapılmıştır.

1988-1991 yılları arasında Elazığ’da görev yapan Folklor Araştırmacısı Tahsin Öztürk’ün çalışmaları arşiv yer numaraları aşağıda verilmiştir.

YB.88.0225 Elazığ Fokloru ile ilgili yayınların Bibliyografyası

YB.88.0306 Elazığ Halk Ebediyatı

YB.89.0060 Elazığ Halk Mutfağı

YB.90.0011 Elazığ Gelenek Görenek İnançlar konularında araştırma

YB.91.0013 Elazığ Gelenek Görenek İnançlar konularında araştırma

Elazığ Valiliği ve Bakanlığımız işbirliğiyle 1985 yılından itibaren gerçekleştirilen “Geleneksel İğne Oyaları Yarışması” ve sergisi verilen fasıllarla 7 kez düzenlenmiş olup, bu yarışmaya katılan ve dereceye giren eserler, 1993 yılında Bakanlığımız Halk Kültürlerini Araştırma ve Geliştirme Genel Müdürlüğü tarafından İstanbul Yıldız Sarayı’nın Silahhane bölümünde 9 ilin katılımıyla “Yöresel El Sanatları Sergisi” nde Elazığ ilini temsil etmiştir.

1990-1991 yıllarında Elazığ Kültür ve Tanıtma Vakfı ile Bakanlığımızı temsilen Kültür Müdürlüğü işbirliğiyle “Folklorik Fotoğraflar Koleksiyonu” albüm çalışması gerçekleştirilmiştir.

1993 yılında Bakanlığımız Eğitim Dairesi Başkanlığı’nın düzenlediği halk kültürü konulu konferans verilmiştir.

Elazığ İli, Harput İlçesinde bulunan kültür varlıklarının çevre düzenlemesi projesi işi, Bakanlığımız 1997 yılı yatırım programında yer almakta olup, mahallinde yapılacak arazi çalışmaları sonucunda, projenin ihalesi ve ödenek aktarılmasına ilişkin işlemleri tamamlanacaktır.

Palu ve Baskil İlçelerinde kütüphane binası yapımı 1998 yılı yatırım programı tekliflerimiz arasında yer almıştır. Merkez Doğukent Mahallesi, Maden, Kovancılar, Alacakaya İlçeleri ile Hankendi Kasabasında kütüphane çalışmaları sürdürülmektedir.

Ayrıca, Bakanlığımız Döner Sermaye İşletmeleri Merkez Müdürlüğüne bağlı Elazığ İlinde bir kitap satış mağazamız bulunmaktadır. Tarihî ve kültürel geçmişi oldukça zengin ve köklü Harput Şehrinin devamı olan Elazığ İlinin kültürel hayatına çok yönlü katkı sağlanması amacıyla Elazığ’da Döner Sermaye İşletmeleri Merkez Müdürlüğü’nün kurulması için çalışmalar devam etmektedir.

Yatırım programımızda 91H040900 proje numarası ile yeralan Elazığ Kültür Merkezi 20.11.1995 tarihinde 45 910 000 000 -TL. keşif bedeli üzerinden ihale edilmiş olup, uygulama projeleri hazırlanmıştır.

Sözkonusu inşaatın ödeneği Başbakanlık Toplu Konut İdaresi Geliştirme ve Destekleme Fon’undan karşılanmaktadır. 1977 yılı ödeneği 10 Milyar TL.’dir. Elazığ Kültür Merkezinin inşaatı durdurulmamıştır. Ancak ilgili Fon’dan istenilen düzeyde ödenek akışı sağlanamadığından, diğer projelerimizde olduğu gibi bu inşaatımıza da yeterli ödenek tahsis edilememektedir. Bu nedenle inşaat imalatları ödenek olanakları çerçevesinde yapılabilmektedir.

Aşağıdaki sorularımın Kültür Bakanı Sayın İstemihan Talay tarafından yazılı olarak cevaplandırılması hususunda delâletinizi ve gereğini arz ederim.

23.10.1997

Prof. Dr. Nurettin Kaldırımcı

Kayseri

1. 20 ve 21 Ekim 1997 tarihli bazı gazetelerde “Kayseri ve Sıvas’a Atatürk Çıkarması” başlığı altında bir haber yayımlanmıştır. Kültür Bakanlığının organize ettiği ve 10 Kasım Atatürk’ü Anma Programı çerçevesinde Kayseri ve Sıvas’a yönelik özel bir program yapıldığı intibaını veren bu haber doğru mudur ve bu bilgi Kültür Bakanlığı yetkililerince mi basına intikal ettirilmiştir?

2. Bakanlığınıza bağlı senfoni orkestrası, opera ve bale sanatçılarının ağırlıklı olarak görev alacağı sözkonusu etkinliklerin, esasen “gericilerin protesto edileceği bir gövde gösterisi” şeklinde basında yer alması Kayseri ve Sıvas halkına yönetilmiş bir aşağılama ve hakaret değil midir? Bu aşağılık ifadeyi tasvip ediyor musunuz? Tasvip etmiyorsanız, konuyla ilgili olarak tarafınızdan niçin gerekli açıklamalar yapılmamıştır?

3. Türkiye Cumhuriyeti dahilindeki bütün kentler gibi Kayseri ve Sıvas’ın da, Anadolu’nun vatanlaşmasında ve Türkiye Cumhuriyeti’nin kurulup bugünlerde gelmesindeki katkısını ihmal hatta inkâr manasına gelecek, ayrıca tarih ve toplumumuzun hafıza ve hatırasına emanet edilmiş Mustafa Kemal Atatürk’ü istismar amacıyla kullanılabilecek, en azından böyle bir imaja sahip bu projenin makul ve savunabilir gerekçeleri nelerdir?

T.C.

Kültür Bakanlığı 13.11.1997

Araştırma, Planlama ve Koordinasyon Kurulu Başkanlığı

Konu : Yazılı Soru Önergesi

Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına,

İlgi : T.B.M.M. Başkanlığı KAN. KAR. MÜD. nün 3.11.1997 gün, A.01.0.GNS.0.10.00.02-7/3692-9035/23729 sayılı yazısı.

Kayseri Milletvekili Sayın Nurettin Kaldırımcı’nın “Sivas ve Kayseri’de yapılacak etkinliklere ilişkin” yazılı soru önergesinin cevabı, bu konuda yapılan basın toplantısı konuşma metni ve Atatürk’ü Anma Haftası Programı ekte gönderilmektedir.

Bilgilerinize arz ederim.

M. İstemihan Talay

Bakan

Basında çıkan ve söz konusu soru önergesine konu olan, Kültür Bakanlığı’nın 10 Kasım Atatürk’ü Anma Haftası etkinliklerine ilişkin haberler gerçekleri yansıtmamaktadır.

Büyük komutanın, kurtuluşa Samsun’dan başlamış olması nedeniyle bu yıl Atatürk Kültür ve Sanat Treni planımızın ilkini Sıvas-Kayseri-Amasya-Samsun hattında gerçekleştirerek başlıyoruz. Gelecek anma törenlerinde, trenimiz, yurdumuzun dört bir yanını gezerek, ulusumuzun coşkusunu, cumhuriyet ve ilkelerine bağlılık mutluluğunu her yörede o yörenin insanlarıyla birlikte yaşayacaktır. “Atatürk Kültür ve Sanat Treni” kültürün ve sanatın birleştirci, kaynaştırıcı ve ulusal benliğimizi güçlendiren özellikleriyle vatandaşlarımız arasında bir dostluk ve kardeşlik köprüsü yaratacaktır.

Basında yer aldığı şekliyle 10 Kasım Atatürk’ü Anma Programı çerçevesinde “Kayseri ve Sıvas’a yönelik özel bir program yapıldığı”, “gericilerin protesto edileceği bir gövde gösterisi yapılacağı” haberleri üzerine, Bakanlığımız gerekli açıklamaları basın kuruluşlarına göndermiştir.

Ayrıca, 31 Ekim 1997 tarihinde düzenlediğimiz basın toplantısı ile tüm yurtta kutlanacak olan Atatürk’ü Anma Haftası” etkinlikleri basına tanıtılmıştır. Bu etkinliklere vatandaşlarımızın olduğu kadar, bize bu soruları yönelten Sayın Milletvekilimizin de sahip çıkacağını umut ediyorum. Yukarıda yaptığım açıklamalar çerçevesinde bu programın iptal edilmesine gerek olmadığı ve iptal edilmeyeceği, aksine gelecek yıllarda yurdumuzun başka bölgelerine de teşmil edileceği bilgilerinize sunulur.

10 Kasım 1997 tarihi, tüm kurumlarıyla çağdaş Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusu, devrimleriyle modern Türk toplumunun mimarı, devlet adamlığıyla tüm dünyanın hayran olduğu büyük insan Mustafa Kemal Atatürk’ün 59. ölüm yıldönümü.

Demir perdelerin yıkıldığı, sınırların kalktığı günümüz dünyasında, toplumların gerçek benliklerini belirleyen kültürdür. Atatürk’ün barışa, insanlığa, bilime, kültüre ve sanata verdiği önem ise bunun somut kanıtıdır. Bu nedenle, Türkiye Cumhuriyeti’nin çağdaş dünyada bulunduğu yeri, Atatürk’e borçlu olduğumuzu hiç bir zaman unutmamalıyız.

Görevimiz; Yüce Ata’yı gözyaşları ve yaslarla anma yerine, O’nu tanımak, O’nu anlamak, O’nun oluşturduğu kurumların değerini bilmek ve bunların tümünü özümseyerek kendimize mal etmektir.

Bu nedenle, Kültür Bakanlığı olarak, Atamızın ölüm yıldönümünde O’nu en güzel şekilde anmayı ve yaşatmayı onurlu bir görev bildik. 80 ilde bulunan taşra teşkilatımız ve merkez birimlerimizin koordinasyonuyla, kültür-sanat ve eğitim amaçlı oluşturulan etkinliklerimizle, insanlığa, sanata, sanatçıya ve kültüre herşeyden çok değer veren ulu önderin ilkelerini, yenilik ve devrimlerini, sanatçı kişiliğini günümüz insanına ve yeni kuşaklara aktarma niyetiyle yola çıktık.

“ATATÜRK Kültür- Sanat Treni”ni 10 Kasım 1997 günü saat 10.00’da, tarihî Ankara Garı’ndan yola çıkaracağız. Katılabildikleri taktirde, Sayın Cumhurbaşkanımızın start vereceği bu tren, Kayseri-Sıvas-Amasya-Samsun istikametinde yol alacaktır. İlk defa Ulu Önderin isteğiyle ülkemizde yerini alan opera-baleden halkoyunlarına, senfoniden halkozanına, korodan soloya, şiirden marşa, soyuttan somuta tüm kültür unsurlarının bulunduğu bu tren, illerde hazırlanan programlarla yöre halkımızla bütünleşecektir.

Bakanlığımız ayrıca, Güneydoğu Anadolu Bölgemizden, 50 öğrenciyi misafir olarak Ankara’ya davet etti. Bu öğrenciler, Atatürk Türkiyesi’nin başkenti Ankara’da Anıtkabir’i ziyaret edecekler ve Bakanlığımız tarafından misafir edilerek, Ankara’yı tanımaları sağlanacaktır.

Tüm bunların yanısıra, Ankara’da merkez birimlerimizin ortaklaşa çalışmalarıyla oluşturulan ve 10-16 Kasım tarihleri arasında gerçekleştirilecek olan kültür-sanat ve eğitim etkinliklerimiz ile, Valilikler ve Kültür Müdürlüklerimiz faaliyet programı kitapçık şeklinde hazırlanarak bakanlığımızca bastırıldı. Söz konusu kitapçıkta Ankara merkez programı, Atatürk Kültür ve Sanat Treni programı, GAP’tan davet edilen öğrencilerin programları ile her bölgeden bir ilin programı bulunmaktadır. Bu programlar içerisinde, konferanslar, film, slayt, sinevizyon gösterileri, paneller, söyleşiler, yarışmalar, anma toplantıları gibi etkinlikler bulunmaktadır.

Tüm bu etkinliklerin yanısıra, Türkiye Cumhuriyeti Kültür Bakanlığı’nın da kurucu üyesi olduğu Türk Kültür ve Sanatları Ortak Yönetimi Genel Müdürlüğü’nün üye ülkeleri; Azerbaycan, Kazakistan, Kırgızistan, Özbekistan, Türkmenistan, Başkortostan, Hakasya, Tataristan, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti ve Tıva Kültür Bakanları da Ankara’daki Atatürk’ü Anma Programlarına katılacaklardır.

Kültür Bakanlığı olarak amacımız; bu yıldan itibaren her 10-16 Kasım tarihleri arasında “Atatürk’ü Anma Haftası” düzenlemek ve yeni nesilleri Atatürk’ün ulaşılmaz olmadığını, aslında her birinin bir Atatürk olduğunu anlatmaktır.

Geleceğin teminatı çocuklarımıza, O’nun açtığı yolda hiç durmadan yürümeleri gerektiğini, çağdaş Türkiye Cumhuriyeti’nin bugün bizlerin ama yarın onların omuzları üzerinde yükseleceğini ve sonsuza kadar yaşayacağını öğretmeyi hedefliyoruz.

Görsel ve yazılı basınımız istediği taktirde, Anma Haftasına ilişkin tüm etkinliklerimizi izleme olanağına sahip olacak ve Bakanlığımız bu konuda kendilerine gerekli bilgi desteğini sağlayacaktır.